The Killing Stones werd aangekondigd als de terugkeer van Jimmy Perez en kwam uit toen ik net het laatste seizoen van Shetland op NPO+ had gezien. Omdat ik ondertussen alle boeken van Dan Brown (behalve de nieuwste) had uitgelezen en toe was aan iets nieuws, heb ik het gekocht.
Na een paar pagina’s realiseerde ik me echter dat de tv-serie en de boeken allesbehalve identiek zijn. De verschillen zijn zo groot dat ik besloot met het eerste boek in de reeks te beginnen. Gisteren las ik Raven Black. Dit moordmysterie komt pas in seizoen twee van de serie aan bod, en alles rondom Perez zelf wijkt enorm af. In het eerste boek heeft hij Fran bijvoorbeeld nog niet eens ontmoet, terwijl ze in seizoen 1 van de serie al is overleden.
Ik ben pas begonnen aan White Nights, en daarna volgen nog Red Bones, Blue Lightning, Dead Water, Thin Air, Cold Earth en Wildfire voordat ik aan The Killing Stones toekom.
Net als bij andere reeksen ga ik ze niet allemaal apart bespreken. Ik kan je nu al vertellen dat ze lekker weglezen, en meer heb ik in dit genre niet nodig. Dit zijn mijn “stop-mijn-brein-met-nadenken”-boeken waarmee ik heerlijk kan ontspannen.
