Kerstavond.

Ze spreekt me aan op de chat. Een uurtje later zitten we in het eetcafe bij mij om de hoek en ginnegappen om de ober die af en toe iets van onze openhartige en niets verhullende conversatie opvangt. Het gaat over zwepen, dominanten, slaven en slavinnen. Over haar en over mij en over het leven. Het is de avond voor kerst.

Ik ben blij met mijn besluit eerder deze week om de relatie met de Meester te beeindigen. Het ging niet langer zo. Zijn overvolle agenda bood weinig ruimte en ik ben een meisje dat veel aandacht nodig heeft om te kunnen floreren in een relatie. Alles of niets. Altijd weer. Niets is beter. Niets betekent ruimte voor mij, voor mijn leven en mijn vrienden.

Ik grinnik naar mijn vriendin. Gewoon omdat het leven leuk is. Omdat het kerst is en ik me voor het eerst sinds jaren feestelijk en blij voel, hoewel ik op de keper beschouwd net zo alleen ben als anders. Alleen, uit eigen vrije wil. En dat voelt een stuk minder eenzaam.Straks gaan we stappen. Een erotisch caf� in Amsterdam onveilig maken. We willen een man. Misschien wel twee. We giechelen als twee pubers en met veel meer bravoure dan waar we over beschikken als het erop aan komt, fantaseren we wat we met zo�n man gaan doen.

We nemen het ervan. Bestellen een voorgerecht. Een hoofdgerecht. Rode wijn. Onze ogen zijn groter dan onze maag. Na de enorme salade zijn we eigenlijk al verzadigd. De borden met de hoofdmaaltijd blijven vrijwel onaangeroerd. De zalm gaat op, de aardappelen, groenten en het garnituur blijven liggen. Want anders houden we geen ruimte over voor een dessert. En koffie met likeur en tiramisu, ja dat moet gewoon. We schateren.

 

Rond middernacht zijn we in het caf�. Dat bedroevend rustig is op deze vrijdagavond. Kerst en erotiek zijn misschien minder goed verenigbaar dan wij in onze overmoed en hoop hadden bedacht. We amuseren ons niet te min. Dat doen we altijd. Al is het alleen maar met mensen kijken en ons afvragen wie ze zijn en waar ze voor staan. Maar het appetijtelijke mannenvlees, waar wij zo�n trek in hebben, dat is er niet. Een paar uur later lig ik in bed. Alleen. En ben er blij om. Ik kijk uit naar twee dagen vrij. Kerst of niet, het doet me niets. Ik verheug me op uitslapen, computeren, een boek lezen, klassieke muziek luisteren. Op mezelf als enig gezelschap. Het leven is goed. Het leven is prachtig.