Krachtmeting

12 mei 1999
4 minuten leestijd
316 gelezen

Uitgeput wankel ik op mijn benen. Mijn polsboeien zijn bevestigd aan de haken in de muur en weerhouden me er van door mijn knie�n te zakken. Hij ligt op het bed tegenover me en kijkt me aan. Ik weet dat het korter heeft geduurd dan hij van plan was en ik ben er dankbaar voor.

 

Toen we een aantal uren geleden in een heel heftig spel belandden, was ik het die de controle totaal verloor. Heel strak wijdbeens en wijdarms aan het bed gebonden. Nauwelijks in staat om een spier te bewegen. 20 wasknijpers op mijn borsten. 20 wasknijpers op mijn schaamlippen. De zweep. De wasknijpers op mijn schaamlippen tegen mijn dijen geplakt met tape. Zijn lichaam over het mijne. In het mijne. Zijn handen trekkend aan de knijpers op mijn tepels. Naast me zittend spelen zijn vingers met de knijpers en trekt hij voorzichtig aan mijn klit. Ik mompel dat ik ga klaar komen als hij niet stopt. Hij glimlacht en speelt door. “Je weet dat klaarkomen niet mag.” Ik kreun en doe mijn best om de opkomende golven in bedwang te houden. Maar ik faal jammerlijk.

 

Zijn reactie komt snel en met een nauwelijks verborgen grijns. Straf verdiend. Ik zucht maar eens om de onrechtvaardigheid van mijn Meester en verbijt zelf ook een grijns. Hij maakt me los en helpt me overeind. Als hij de tepelklemmen op mijn borsten zet, gier ik het uit van pijn. Hij trekt ze er geschrokken af en een beetje verbaast kijken we elkaar aan. Nu de seksuele opwinding weg is, is mijn pijngrens beduidend lager. Verbluft en een beetje ontgoochelt door het abrupte einde zoeken we het balkon weer op.

 

Opgewarmd door de zon en zijn immer aanwezige strelingen en liefkozingen begin ik een half uur later weer te spinnen. Met een ruk trekt hij me omhoog en leidt me terug naar de slaapkamer. Met twee snelle klikken zijn mijn armen aan de haken aan de muur bevestigd. Een beweging van zijn knie maakt dat ik mijn benen spreid. Hij fluistert me toe dat ik zo moet blijven staan. Ik zucht en volg hem met mijn ogen als hij de kamer uit loopt. Hij komt terug met een handvol wasknijpers en de gemene tafelkleedgewichtjes. Een paar knijpers op mijn schaamlippen. Gewichtjes. Dan een knijper op mijn klit. Ik kreun en hij streelt me. De pijn ebt weer weg en ik glimlach geruststellend. Klemmen op mijn tepels. Een lange, zware ketting aan de smalle ketting die de tepelklemmen verbindt.

 

Hij tikt tegen de gewichtjes aan mijn schaamlippen en gaat op het bed liggen, de ketting in zijn hand. Hij geeft een kort rukje en ik kreun zachtjes. Het genot sluimert stilletjes op de achtergrond. Het gevoel van totaal in zijn macht zijn cre�ert een stimulans van mijn hersens naar mijn kruis. Langzamerhand begint de pijn te overheersen. Ieder rukje sleept me verder van mijn seksuele opwinding. Hij maakt de ketting vast aan zijn cockring en begint zichzelf te bevredigen. Hongerig kijk ik toe. Iedere beweging van zijn hand brengt een nieuwe pijn scheut te weeg. Zachtjes vraagt hij of ik het vol kan houden. Ik knik instemmend. Hij voert het tempo langzaam op en staart in mijn ogen. Ik ben getroffen door de paradoxale schoonheid van het moment. Mijn kreten van pijn worden heftiger. Het is niet alleen lichamelijke pijn. Een primitief deel van mij verlangt er naar om zijn huid te voelen, zijn lijf te strelen.

 

Tegen de muur geketend te staan als zijn lustobject zonder de gebruikelijke tederheid en warmte voelt inderdaad als straf. De pijn aan mijn borsten en schaamlippen zijn op een vreemde manier een soort balsem voor mijn ziel. De vraag of ik de straf wel of niet heb verdient doet niet meer ter zake. Er zijn al ontelbare momenten geweest dat hij me had kunnen straffen als hij gewild had en tot dusver heb ik altijd kunnen rekenen op zijn begrip. Het is mijn eigen wens dat hij daar wat strenger in wordt. Ik heb het nodig voor mijn groei.

 

De rukjes aan de ketting worden sneller en heftiger. Ik kijk hem aan. Hij kijkt terug en in zijn ogen lees ik dat ik nu moet zeggen of ik het nog aan kan of niet omdat hij zo op het punt beland waar terug keer niet meer mogelijk is. Ik knik haast onmerkbaar maar weet dat hij het heeft begrepen.

Dan laat ik me gaan en gil luidkeels als ik me overgeef aan de verscheurende pijn. Tussen mijn kreten door registreer ik zijn kreunen van genot. In me komt een oerdrift tot leven die danst op de tonen van ons samenspel en keihard ja! ja! ja! meezingt.

 

Onmiddellijk nadat hij is klaargekomen, schiet hij overeind en trekt de klemmen en knijpers van mijn lijf. Dan valt hij weer op zijn rug op het bed en kijkt door de spleetjes van zijn ogen naar me. Ik jammer maar wat voor me uit en hang in de boeien tegen de muur. Het liefst zou ik door mijn knie�n zakken en op de vloer vallen maar hij staat dat niet toe.

 

Mijn gedachten tollen door mijn hoofd. Ik ben moe. Uitgeput. Ik heb me nog nooit eerder zo leeg en toch ook zo schoon gevoeld na ons bdsm spel. Ik zoek naar een woord om deze ervaring te beschrijven. Krachtmeting….

 

 

 

 

Meest gelezen

DigiGigi
Vorig artikel

Grenzen

DigiGigi
Volgend artikel

Op de tonen van Mozart