Afscheid
De zondag kabbelt maar een beetje voort. Ik heb niets te eten of te drinken in huis en stel me tevreden met water en thee. Door mijn keel krijg ik toch niets en in mijn
Vergeten rozen
Zodra de deur achter hem dicht valt geef ik me over aan een gierende huilbui. Ik zink op de grond en krabbel snel weer overeind, net op tijd om hem vanachter mijn luxaflex weg te
Donkere wolken
Een beetje triest luister ik naar zijn rustige ademhaling naast me. Is het mijn verbeelding of ontlopen we elkaar een beetje vandaag? Ik haal in gedachten mijn schouders op. Een schuldig geweten is niet een
Switchen
IJverig kwijt ik me van mijn taak. Uren surf ik al over het internet op zoek naar de plek waar Ice Tease en ik het komende weekend door gaan brengen. Ik heb een behoorlijk aantal
BDSM in de trein
Samen stappen we in de metro. Hij onderweg naar zijn werk. Ik onderweg naar huis. Drie haltes later moet ik al uitstappen. Een snelle kus. Dag Lief. We glimlachen veelbetekenend door het raam naar elkaar
Op de tonen van Mozart
De avond valt. De laatste uurtjes van de zondagavond zijn aangebroken en vervullen me als altijd met rust, overpeinzingen en een klein beetje weemoed omdat het weekend bijna voorbij is. Hij stelt voor om een
Krachtmeting
Uitgeput wankel ik op mijn benen. Mijn polsboeien zijn bevestigd aan de haken in de muur en weerhouden me er van door mijn knie�n te zakken. Hij ligt op het bed tegenover me en kijkt
Grenzen
Kreunend draai ik me weer om. Een uurtje slapen voor het stappen is nog nooit een succes gebleken. Ik wordt wakker uit een diepe droom en in mij schreeuwt het protesten. Hij stoot me aan.
Vakantieplannen
“Denk je dat je kunt leren wandelen?” Plotseling alert kijk ik hem aan. “Ik heb zitten denken over hoe je mee zou kunnen naar Roemenie deze zomer.” Ik weet niet goed hoe ik moet reageren.