Baaldag

Ik heb verschrikkelijk de pest in. De monitor van mijn computer loopt op zijn laatste loodjes, en geeft vrijwel geen kleur meer weer. Genoeg om op tekstverwerken, maar veel en veel te weinig om zelfs maar de illussie te koesteren dat ik thuis kan ontwerpen en sites bouwen. Ik heb nog niet eens durven kijken hoe mijn kleurenpalletten er in mijn programma’s uitzien, maar de juiste hexcodes op dit scherm zoeken is net zoiets als roulette spelen, denk ik. Er moet dus dringend een vervangende monitor komen, iets waarvoor ik even niet weet waar ik het geld vandaan moet halen.

Gelukkkig heb ik kans gezien om het virus, waarmee mijn computer eerder deze week besmet raakte, van mijn harde schijf te elimineren, zonder dat ik er een format C voor moest doen. Niet dat het formateren zo’n probleem is, maar ik heb er zo’n hekel aan om vervolgens alle programma’s en instellingen opnieuw te moeten installeren.

BB stuurde vanmiddag een ICQ berichtje om zich af te melden voor vanavond. Hij was met zijn auto tegen een stoeprand gebotst, en het beestje was naar een monteur gebracht. Of zoiets. De eerlijkheid gebied me om te zeggen dat ik het niet zo precies weet, want ik was druk bezig om mijn allereerste screensaver te maken. Uiteindelijk hebben we toch besloten om er een geanimeerde kerstkaart van te maken, omdat screensavers missschien al een beetje outdated zijn, maar het was leuk om er mee te spelen.

Ik bedacht net, dat ik wel zin had om naar het caf� te gaan en ik besloot EA mee te vragen. Zijn lijn was bezet, en dus probeerde ik het via de telefoonbox. Maar hij had al een date, en daar baal ik stevig van. Ik geloof niet dat ik puf heb om alleen naar de Jordaan te gaan, en om in mijn eentje een nieuw caf� in mijn nieuwe buurt te gaan ontdekken, daarvoor ontbreekt het me vandaag aan moed. Dus blijf ik maar thuis, en ga ik dadelijk eens kijken of er op de chat nog iets te beleven is.

Van CH heb ik ook niets meer gehoord sinds hij me dinsdagavond heeft laten barsten. Ik heb ook geen zin om zelf van me te laten horen, en ik vraag me af, of dit nu uiteindelijk toch nog de doodsteek voor onze vriendschap gaat worden.

Ik had HV gevraagd om een paar honderd gulden van mijn opgespaarde vakantiegeld over te maken voor de kerst. Dit is een waanzinnig dure maand geweest, vooral door de verhuizing. Maar hij heeft het nog niet gedaan, en dus begint over een paar dagen het ‘op een houtje bijten’. Alleen daarom al haat ik de maand december. Te veel rekeningen.

Ik wil iets leuks, warms en geborgens. Iets knus en veilig. Dit huis is soms veel te groot voor mij alleen. Ik verdwaal er in. Nou ja, niet letterlijk. Maar als ik op ��n van mijn drie banken zit, dan zijn die andere twee zo leeg en is het pijnlijk duidelijk dat ik alleen ben. En vanavond heb ik helemaal geen zin om alleen te zijn…