Een barstende hoofdpijn en een gammel gevoel, daar werd ik mee wakker. Gelukkig was het pas half negen, en had ik met HV afgesproken dat ik later zou komen vandaag. Uiteindelijk was het mijn vrije dag en had ik al de nodige extra uren gedraaide de afgelopen weken. Dus perste ik slaperig vier sinasappelen, nam een aspirine en zette alle ramen tegen elkaar open voor de broodnodige frisse lucht. Daarna ben ik mijn bed weer ingedoken en heb nog zo�n anderhalf uur liggen slapen. Toen ik uiteindelijk tegen elven op kantoor kwam, was ik minder fit dan anders, maar niet meer zo totaal gebroken.
De afspraak met JB voor vanavond heb ik gisteren toch afgezegd. Ik kon totaal niet inschatten hoe het weekend zou verlopen qua werk, en ik baalde dan ook wel enigszins toen vroeg in de middag duidelijk werd, dat materiaal dat we nodig hebben om verder te kunnen, pas maandag wordt aangeleverd. Nu blijkt dus, dat ik gewoon vrij ben het weekend. HV stelde voor, dat ik naar huis zou gaan, maar ik heb de middag gebruikt om wat achterstallige E-correspondentie te doen. Het is ongelofelijk hoe snel ik telkens achterraak met het beantwoorden van mijn emails. Aansluitend heb ik eindelijk het logo voor Amsterwitched gemaakt. Ik liep al weken met wat vage idee�n in mijn hoofd, en pas toen HV een suggestie deed, zag ik het beeld ineens haar scherp voor me. Toen moest ik natuurlijk de hele website aanpassen aan een nieuwe layout. Ik ben het besef van tijd kwijtgeraakt. Ik herinner me dat ik rond acht uur op de klok keek, en besloot om over een half uur naar huis te gaan. De volgende keer dat mijn oog op de klok viel, was het na twee�n. Als ik binnenkort ga verhuizen, neem ik toch maar weer een internetaansluiting. Het lijkt soms wel of mijn leven zich alleen maar op kantoor afspeelt.
JB ga ik volgend weekend zien. Ik heb nog wel een aantal bedenkingen. Soms vraag ik me af, of ik mannen niet beter helemaal links kan laten liggen. Ik heb helemaal geen zin in al het gedoe en alle sores er om heen. Ik heb beslist een tegenzin om welk compromis dan ook te sluiten, als het over mannen gaat, en als ik er alleen maar aan denk, dat ik me voor zo�n afspraak netjes aan moet kleden en optutten, en dat ik me dan druk ga lopen maken of iemand me wel aantrekkelijk zal vinden, dan vraag ik me af waar ik in vredesnaam mee bezig ben. Goedbeschouwd is het hele datinggebeuren zoiets als een veemarkt.
Het eigenlijke probleem is natuurlijk, dat ik mezelf helemaal niet aantrekkelijk vind op het moment. Ik vind mezelf en mijn leven saai. Ik vind mezelf lelijk en niet de moeite waard. Ik kan het niet uitstaan, dat ik voor mijn eigenwaarde nog steeds een klankbord nodig heb. Vandaag is het de zoveelste vrije dag, dat ik feitelijk niets beters te doen heb, dan achter mijn computer zitten. Ik had een boek kunnen lezen, of naar de markt kunnen gaan, maar wat ik ook had gekozen, ik had het wel alleen gedaan. En daar ben ik in een soort van vicieuze cirkel beland, want hoewel ik het veel en veel leuker zou vinden als er iemand was met wie ik allerlei dingen zou kunnen doen, heb ik ook geen zin, of misschien moet ik zeggen, ben ik bang, om onbekende mannen te ontmoeten, maar vooral, bang om ze te leren kennen en te ontdekken, dat ik weer in de rij sta om ongenadig gekwetst te worden.
