Maitresse

Het is de verjaardag van TZ. Ik heb een emailkaartje gemaakt dat direct openfloept wanneer de email geopend wordt. Ik hoop dat hij een fijne dag heeft. Vervolgens heb ik er ook een gemaakt voor P., om hem te herinneren aan ons voornemen binnenkort weer eens uit te gaan en ��n voor PW, om te vragen of hij mee gaat naar de film Harry Potter. Ik voorzie dat ik mijn hele vrienden � en bekendenkring de komende tijd ga verblijden met mijn emailcards.

Er was een email van MR in mijn postbus. Vorige week heb ik hem gebeld, en hebben we elkaar ontmoet in een caf�. Ik wilde testen in hoeverre ik echt los ben van MR, en in hoeverre het wishful thinking was. Ik ben los, helemaal en compleet. Het was beslist niet ongezellig, en we hebben zelfs nog bij mij thuis samen iets gegeten, maar ik voelde niets dan magere, vriendschappelijke gevoelens. Ik ben blij dat ik mezelf geen sprookjes heb verteld de afgelopen maanden: MR en ik zijn geschiedenis, en ik ben er blij om!

Vandaag waren mijn gedachten vooral bij JH. Dagdromen tussen de bedrijven door. En ik heb pret om mezelf. Ik wil dan misschien wel graag zonder man door mijn leven huppelen, maar als het er op aankomt, dan voel ik me prettiger wanneer er wel iemand is. Ik heb het dan wel niet nodig om iemands sokken te wassen, maar de seksuele aandacht is wel belangrijk voor mijn humeur en balans. Op National Geografic zag ik laatst een documentaire over monogamie en polygamie onder mensen, en waarom beiden gedoemd zijn om te mislukken. Mensen lijken veel meer op dieren dan ze willen weten.

Eigenlijk is het jammer dat ik over twee weken naar Oud Zuid verhuis, net nu JH en ik de banden weer een beetje aantrekken. Het is best handig om je buurman als minnaar te hebben. JH gebruikt het woord maitresse in plaats van minnares. En appelleert daarmee onbedoeld aan mijn meest favoriete fantasie.

Ik zou het wat spannend vinden om de vaste maitresse van JH te zijn. Ik stel me voor, dat hij van me zou verlangen dat ik altijd binnen een uur in staat zou zijn om hem te ontvangen. Hij zou in zo’n grote, stoere mannenstoel zitten, met naast hem een tafeltje met zijn drankje en een mooie, handgesneden sigarettendoos. Hij zou me vertellen wat ik moest dragen en we zouden nooit praten over dagelijkse beslommeringen. De wereld zou buitengesloten worden op het moment dat hij binnenstapte, en pas weer beginnen met draaien, wanneer hij de deur achter zich dicht deed.

Vanavond komt PW voor het eerst op bezoek. Hij was hier al eerder, om mijn huisje te bekijken, dat toch weer verhuurd wordt, maar we hebben elkaar nog nooit ontmoet. Een half jaar lang hebben we emails uitgewisseld en telefoongesprekken gevoerd. Hij werkt in dezelfde branche als ik, dus iets om over te praten hebben we sowieso.