maart 2002

Drie jaar geleden viel Pasen ook in het eerste weekend van april. Over een paar dagen schrijf ik dus al drie jaar in mijn dagboek. Hoewel er in 2000 niet veel delen gepubliceerd zijn. Dat was het jaar, waarin ik een paar maanden ziek ben geweest, en vrijwel niets deed dan huilen en slapen. Ik vraag me af, of ik die tijd zonder PP had door kunnen komen. En ook, of ik zonder PP toen al in dat gat was gevallen. Misschien had ik me, zonder PP tot op de dag van vandaag niet veilig genoeg gevoelt om dat te

Ik moet naar de fysiotherapeut. Een bijzondere, aldus mijn huisarts. Volgens hem zijn de klachten rond mijn schouder best te verhelpen, en is het te zot voor woorden, dat ik al zo lang de pijn tolereer, met telkens een uitval als er zich te veel spanning ophoopt. De therapeut is niet direct naast de deur. Daar ben ik iets minder blij mee, want mijn vorige ervaringen met fysiotherapeuten, – ik ben inmiddels de tel kwijt -, hebben me vooral migraine en misselijkheid opgeleverd. Maar dat mijn huisarts hoopvol gestemd is, heeft mij ook weer nieuwe moed gegeven. Ondertussen moet ik

Het is de derde keer dat mijn mobiele telefoon rinkelt vandaag. En deze keer is hij het wel. Hij wilde zo ergens tegen half negen hier zijn. Na achten belt hij. Ik weet, voor ik het toestel beantwoord, dat hij niet belt om een routebeschrijving te vragen. Koetjes en kalfjes. Ik hoor in zijn stem al, welke boodschap eraan komt. Als ik geen brok van onmacht en boosheid in mijn keel had, dan zou ik eruit flappen om maar tot de kern van het verhaal te komen. Ik voeg ook een paar exemplaren aan de veestapel toe. Uiteindelijk is hij

Vandaag besloot ik, geinspireerd door het telefoongesprek met HvdH eerder deze week, om naar de bibliotheek te gaan om wat research te plegen voor het artikel dat ik schrijf voor de Amsterdamse Binnenkrant. Ik heb afgesproken om een stukje te schrijven over Beltaine, ��n van de sabbats die moderne heksen vieren, en die haar oorsprong in een heel ver verleden vindt. Op aanraden van HvdH ging ik opzoek naar een link met de stad Amsterdam. Hij had me er weliswaar al eentje aan de hand gedaan, maar ik wilde onderzoeken of er meer over te vinden zou zijn. Anderhalf uur

Vandaag kreeg ik een kopie van de aanvraag voor mijn ontslag op economische gronden. Ik heb het wel min of meer aanzien komen, maar ergens hoopte ik nog steeds, dat het tij zou keren. Want het is niet, dat er geen opdrachten zijn. Het is vooral, dat opdrachten voortdurend uitgesteld worden en betalingen laat plaats vinden. En nu is de kogel dan door de kerk, en is het papieren proces gestart. Ik moet maandag naar het GAK met de formulieren, om advies te vragen en een uitkering te regelen. Ik moet weer solliciteren. Of de stap wagen om als freelancer

Ik voel me duizend meer opgewekt, sinds het bezoek aan de kapper. KH en ik hadden beiden een afspraak, afgelopen zaterdagmiddag. Mijn kapper is een kunstenaar en een psycholoog, en na een bezoek stap ik altijd als herboren en met tonnen meer zelfvertrouwen zijn zaak uit. Zelfs PH, die in drie�ntwintig jaar tijd nog nooit zijn kapsel heeft veranderd, is onder de schaar bij HD beland. PH stond erop om de rekening voor ons alledrie te betalen, een klein vermogen, en een zeer welkome traktatie. Eigenlijk ligt deze kapper ver boven mijn budget. Maar ik ben dol op hem en

Het is toch nog voorjaar geworden. Het lijkt alsof de krokussen en narcissen tijdens de nacht uit de grond zijn gesprongen. Bomen hullen zich voorzichtig in hun zacht gekleurde bloesem en teder groen blad. De lucht is al twee dagen zomers blauw, de zon stralend maar nog niet krachtig genoeg om opgewassen te zijn tegen de frisse wind. En het Vondelpark lag er wat triest bij, de terrassen afgeladen en het park gekortwiekt. Waar vorig jaar prachtige volle bosschages en oude bomen toefden, is het nu een kale vlakte met niets dan zwarte, omgeploegde aarde. KH en PH vonden het