Chimps

9 augustus 2002
2 minuten leestijd
322 gelezen

Tot mijn schrik ontdekte ik vandaag, dat het al meer dan drie weken geleden is, dat ik voor het laatst iets heb geschreven. In de afgelopen tijd is er veel gebeurd, en ik ben zoveel uithuizig geweest, dat het dagboek er een beetje bij ingeschoten is. Ik kreeg er zelfs een email van een verontruste vriend aan de andere kant van het land over.

De waarheid is, dat ik helemaal in beslag genomen word door de chimpansees in Artis, door MR en door het zoeken naar andere woonruimte. Iedere middag zodra ik �vrij� ben, – wanneer ik tevergeefs wacht op klussen van HV dus -, ga ik de deur uit om te genieten van buitenlucht en goed gezelschap.

Na onze aanvaring van een aantal weken geleden, is er geen onvertogen woord meer gevallen tussen MR en mij. We brengen veel tijd samen door, maar zowel hij als ik kiezen er nu en dan voor om ook eens een dag zonder elkaar te doen. Soms heb ik zin om mijn bed voor mij alleen te hebben of om even een paar dagen bij te tanken met boeken en luieren, zoals afgelopen weekend, toen hij op zaterdag de jongens kreeg, en ik na een middag Gay Parade en Artis het voor gezien hield. Ik verlangde ineens zo naar rust, een film kijken en lang uitslapen en daar heb ik gewoon gehoor aangegeven. Bovendien vermoedde ik dat de jongens uiteindelijk wel zouden willen blijven logeren, en ik denk dat het voor hen ook veel leuker is om alleen met MR te zijn. �Mannen onder elkaar�. Van mij zien ze al meer dan genoeg; buiten de vakanties pas ik gemiddeld zo eens per week op de drie J-tjes als JT tot laat moet werken.

Het enige dat me stoort met betrekking tot de relatie tussen MR en mij, zijn de vragen van de buitenwereld. Nu we er zelf geen etiketje meer opplakken, en gewoon doen waar we zin in hebben, worden voortdurend geconfronteerd met mensen om ons heen die willen weten �wat we van elkaar zijn�. We hebben al een aantal keren met onze mond vol tanden gezeten, want daar is geen pasklaar antwoord op. Ik wil ook helemaal niet in een situatie gebracht worden, waarop ik zo�n antwoord zou moeten geven. Ik vind de vragen naar onze status impertinent en over de grenzen van mijn c.q. onze privacy gaan.

Het verwondert me, hoe makkelijk het nu voor me is om te doen wat ik voel. Mijn psychologe begrijpt niet waarom ik op consult kom. Ze vind me wijs, slim en intelligent, en complimenteerde me voor de manier waarop ik met mezelf aan de slag ben geweest en mijn zelfkennis. Waar ik de meeste behoefte aan heb, is juist dat stukje bevestiging � alles zelf uitzoeken heeft ook zo zijn nadelen – en aan een gekwalificeerde gesprekspartner, zoals MR dat ooit omschreef. Het heeft wel iets om een uur lang zonder gewetensbezwaar over jezelf te kunnen ratelen. Maar wat misschien nog veel meer helpt, is het gedrag van de chimpansees bestuderen. Na alles wat ik over chimpansees heb gelezen, kan ik menselijke gedragingen veel beter plaatsen en accepteren. Die van anderen, en die van mezelf.

 

Meest gelezen

DigiGigi
Vorig artikel

Alleen een geheel

DigiGigi
Volgend artikel

Jungle