GigiVandaag heb ik voor het eerst sinds bijna een week geen moeite meer om alleen te zijn. De tranen waren al eerder gestopt. De afleiding en het luisterende oor kwamen uit een onverwachte hoek. Uit die hoek kwamen nog meer verrassingen die ik niet van tevoren had kunnen incalculeren.
Ik heb twee nachten in het bed van MR doorgebracht. Dat was ��n van de dingen waarvan ik zeker was, dat ze nooit meer voor zouden komen. Maar beide logeerpartijen waren op mijn eigen initiatief, al verbaasde ik mezelf toen ik hem na drie partijtjes schaak in �De Klepel� vroeg, of ik niet kon blijven crashen. Het ging toen niets over iets seksueels, maar vooral over het feit dat ik niet alleen thuis wilde komen in het holletje van de nacht en niet weer alleen en in tranen wakker wilde worden. Uiteindelijk ging het later toch nog over erotiek. En een paar dagen later weer.
Het verbazingwekkendste is misschien nog wel, hoe soepel en vanzelfsprekend het is om in zijn gezelschap te zijn zonder stress en zonder de angst dat hij me laat vallen voor iemand anders. Ik heb helemaal niet meer het idee, dat ik moet bewijzen dat ik zijn liefde waard ben, en ik voel me niet meer belaagd door andere minnaressen of vriendinnen. Ik heb een oppervlakkig idee van wie er in zijn leven rondhuppelen, maar ik heb geen behoefte om alles te weten en hij kan niet meer onder mijn huid kruipen. De dingen die me eerder ergerden en kwetsen, zijn nu een bron van amusement of laten me onverschillig. Ik ben nog steeds begaan met zijn lot, natuurlijk, maar ik voel me daar niet meer verantwoordelijk voor, en als ik hem ergens de helpende hand toesteek, dan is dat, omdat ik daar zelf plezier uit haal, niet omdat ik het als een verplichting voel, iets waarmee ik zijn goedkeuring kan verwerven. Die heb ik allang niet meer nodig, en misschien is het daardoor, dat ik de afgelopen tijd meer complimenten uit zijn mond aan mijn adres heb gehoord, dan in al die tijd dat we elkaar intiem kenden.
Ik realiseerde me pas nadat we weer hadden gevree�n, dat hij iets te bieden heeft, dat ik nergens anders kan vinden zonder er heel veel tijd en energie in te steken. Voor iemand als ik, die altijd op zoek is naar oplossingen per direct, is het dus ideaal. Ik voel me veilig en op mijn gemak bij MR, en hij voelt vertrouwd genoeg om een goede partner in bed te zijn. Ik wil over die rare hangups in mijn seksualiteit heen, die deels heel oud zijn maar die pas echt actueel werden na TZ. Inmiddels ben ik, met de hulp van een bevriende heks en psycholoog, doorgedrongen tot de archetypische structuur onder dat verdriet, en daar komen erg verhelderende beelden uit voort. Het is niet voor niets dat ik op dit moment MR weer op mijn pad vind, en aangezien hij voor mij, op het niveau van levenslessen bezien, de vergrotende bril voor mijn problemen met TZ en mijn eigenwaarde is geweest, lijkt het ergens logisch, dat dit nu gebeurt en herken ik er een synchroniteit in waar ik wel van houd.
De vrijpartijen met MR bouwen ook langzaam mijn vrouwelijke oerkrachten weer op. Ik kan weer beter aarden, en voel me weer meer verbonden met de aarde en niet meer zo in het luchtledige zweven. Mijn element is lucht, en dat uit zich op veel verschillende wijzen, maar het meest kenmerkende is wel, dat ik altijd moeite heb met mijn hoofd uit de wolken te trekken en ook de meer primitieve, biologische kant van het leven te waarderen. MR is vrij oer, maar tegelijkertijd ook bepaald niet ongevoelig voor symboliek en magie, en als hij niet al te teut is, bovendien een prima gesprekspartner. Met te veel drank op begint hij zichzelf al gauw te herhalen, en bovendien houd ik niet van de lucht van verschaalde alcohol die dan uit zijn pori�n ademt.
Ik moest gisteren wel veel slaap bijtanken, en ook vandaag ben ik nog niet helemaal weer fit. Ook al omdat het al met al een vrij opwindende dag was, waarin ik veel knopen heb doorgehakt. Ik ben bij de huisarts geweest en heb een recept voor pillen gekregen die moeten helpen bij het stoppen met roken. Daarmee ga ik volgende week beginnen. Bovendien gaf hij me verwijsbrieven voor psychotherapie, waar ik inmiddels sta ingeschreven en over een week of drie mijn eerste gesprek heb en voor haptonomie, waar ik maandagochtend mijn eerste afspraak heb.
En terwijl ik me daar helemaal vergenoegd over voelde, losten de irritaties die JT en ik hadden opgebouwd de afgelopen weken zich op, dankzij wat emails over en weer. Daar ben ik erg blij mee, want ik werd erg onzeker en ongelukkig van aanvoelen dat er iets niet klopt, zonder daar de vinger op te kunnen leggen. Ze gaan dit weekend op vakantie, maar waarschijnlijk ga ik in de komende maand nog wel een paar daagjes op bezoek op de camping.
Ik heb heel erg behoefte aan een poosje in de buitenlucht leven, zonder internet, telefoon of andere communicatieopleggers. Ik wil heel basic en zonder luxe kamperen, veel lezen, wandelen, fietsen, zwemmen en luieren. En gezien de �normalisatie van onze betrekkingen� zoals MR het noemde, en waar ik erg hard om moest lachen, heb ik MR gevraagd om me te vergezellen. Hij heeft er veel zin in, maar twijfelt vanwege de mogelijke agenda van iemand anders. Die iemand anders is dan ook nog iemand, die ik helemaal niet zie zitten en die me het leven aardig zuur heeft gemaakt met haar gemene en achterbakse pesterijen. Het gevolg is, dat ik nu aan het evalueren ben, in hoeverre ik vind dat ik aangewezen ben op het gezelschap van MR. Ik kan me ook uitstekend vermaken in mijn eentje, en ik vraag me af, of ik er niet beter in alleen op uit kan trekken. Er is veel te zeggen voor kamperen met MR, en ik wil het dolgraag, maar als het een touwtjesgetrek wordt tussen CT en mij, dan bedank ik voor de eer. Ik heb geen zin om in een positie gemanoeuvreerd te worden, waar ik ogenschijnlijk lijk te strijden voor de gunsten van iemand, wiens gunsten ik helemaal in die zin niet wil. Ik wil gewoon de hort op met een goede vriend met wie ik toevallig ook nog wel eens seks heb. Ik heb geen zin in allerlei maffe en vervelende situaties, ik wil rust, lucht en ruimte. Maar ergens reken ik erop, dat MR wel weer zal bezwijken onder de druk van CT, en dus surf ik ook de last-minute reissites af. Just in case.
