Vandaag kreeg ik een kopie van de aanvraag voor mijn ontslag op economische gronden. Ik heb het wel min of meer aanzien komen, maar ergens hoopte ik nog steeds, dat het tij zou keren. Want het is niet, dat er geen opdrachten zijn. Het is vooral, dat opdrachten voortdurend uitgesteld worden en betalingen laat plaats vinden. En nu is de kogel dan door de kerk, en is het papieren proces gestart. Ik moet maandag naar het GAK met de formulieren, om advies te vragen en een uitkering te regelen. Ik moet weer solliciteren. Of de stap wagen om als freelancer of zelfstandig ondernemer aan de slag te gaan.
Ik ben er ziek van. Al een poosje. Oude blessure die opspeelt. Stevige griep er achteraan. En zonder directe aanleiding, lijk ik ergens vanmiddag tijdens een wandeling mijn linkerduim verstuikt of gekneusd te hebben. Ik kan niets beet pakken, en een sigaretje draaien lukt me nauwelijks. Ik ben te blut om sigaretten te kopen. In mijn portemonnee zit nog nauwelijks 2,50 euro. Dat is mijn budget voor de rest van de maand ben ik bang.
De loonsverhoging die in januari in zou gaan, heb ik nog steeds niet gehad, en natuurlijk kwamen er uitgerekend in deze maand, die duurder was dan normaal gesproken vanwege een weekje vakantie en het bezoek van mijn Canadese vrienden, ook nog eens een stelletje extra rekeningen. Nu ben ik nog blijer met mijn internet supermarkt.
Ik zat net op de rand van mijn bed. Ik voel me alleen, in de steek gelaten, heel verdrietig en, diep weggestopt en haast heimelijk, boos en belazerd. En ik vroeg me af, zou ik de enige zijn, die rouwt over een verloren baan, zoals over een verloren liefde? Ben ik de enige, die hartstochtelijk huilt om zoiets aards, en vervangbaars als een werkplek?
Ik heb de telefoon datingbox onlangs maar weer opgezocht, omdat ik het achter de computer niet zo goed uithoud. Verder dan wat email lezen en af en toe een stukje schrijven met heel veel tussenpozen kom ik niet. Vrouwen bellen gratis, dus ik kan net zo lang kletsen als ik wil. En als ik iemand aardig genoeg vind, dan geef ik mijn telefoonnummer. Zo raakte ik in contact met FB, en gisteravond belden we een paar uur.
Hij klinkt aardig. En hij heeft een mooie stem. Maar dat heb ik al vaker over mannen geroepen. Hij ziet er ook goed uit, zo getuige zijn foto. Vriendin JT was hier, toen ik nog gauw even in de email keek voordat we even naar de Albert Cuyp gingen en keek over mijn schouder mee, toen zijn foto op mijn scherm verscheen. �Warme uitstraling, leuke man, wat een schatje�, riep ze spontaan. Ze heeft gelijk. Hij ziet er leuk, warm en aantrekkelijk uit.