Verwonderd

28 januari 2002
4 minuten leestijd
500 gelezen

Het was nog licht, toen ik zo juist in de tram naar huis ging. Boven het Museumplein was een prachtige volle maan te zien, en ze vormde een sprookjesachtige combinatie met de wolkeloze, middelblauwe lucht. �s Ochtends hoor ik weer volgens tjilpen, en toen ik vorige week een middag met JT en de kinderen in het Bos van Blaauw in Hilversum was, zagen we vluchten ganzen op terugweg. Allemaal voorbodes van het voorjaar, dat onmiskenbaar onderweg is. Mijn handen jeuken om het balkon een flinke opknapbeurt te geven, en al tweemaal heb ik me weten te bedwingen op de verfafdeling van de HEMA. Ik ben streng tegen mezelf, en ik mag pas witte verf halen, als ik het balkon heb leeggemaakt, schoongemaakt en al het houtwerk heb geschuurd. Mezelf kennende gaat het daar niet van komen, en ben ik tegen die tijd of weer verhuisd, of neem ik genoegen met het balkon zoals het is. Want ergens is het te zot, om te investeren in een huis dat ik in onderhuur heb.

 

Ik ben inmiddels twee�ndertig geworden. Mijn verjaardag is vrij onopgemerkt en pijnloos aan me voorbij gegaan. Er waren bloemen van mijn moeder, zusje en BB. Een boek van HV, en ook een boek van JT en de kids. En een prachtig schilderwerkje van vierjarige JN, dat ik in ga lijsten. Mijn verjaardag heb ik alleen doorgebracht, nou ja, de avond want overdag heb ik gewoon gewerkt. De eerste twee uur bracht ik aan de telefoon door, en daarna heb ik me op mijn bed ge�nstalleerd met een glas frisdrank en de zapmachine in mijn hand. Ik ben prompt in slaap gevallen tijdens het kijken van een film, en werd de volgende ochtend vroeg en fit wakker.

 

Mijn vrije dag, ter ere van mijn verjaardag (opgenomen omdat ik wellicht uit zou willen gaan en doorzakken), heb ik bij JT en de kinderen gespendeerd. Ik trof ze voor de deur van de kleuterschool waar JN naar toe gaat, en van daaruit zijn we samen naar hun huis gewandeld. JT had thee en appeltaart. JN en ik gingen voorafgaand aan het avondeten nog een paar boodschappen doen, en kwamen thuis met vier dozen kerstverlichting voor mij (ik geef de voorkeur aan flatterend licht in mijn huis op mijn oude dag) en speelgoed voor haar en de twee jongens. We kochten ook drie geweldig geinige maskers bij de speelgoedwinkel aan de Westerstraat, die gespecialiseerd is in nostalgisch speelgoed. Ik had de digitale camera van de studio geleend, en dat heeft zo�n veertig foto�s opgeleverd. Een aantal heb ik inmiddels doorgestuurd naar AH, en de prints kan ik aan het eind van de week ophalen.

 

EN was afgelopen zaterdag jarig, en omdat JT en hij dat met een weekend Barcelona gingen vieren, hadden we een mini feestje die donderdag. JT had me daar niets van verteld, toen ze me uitnodigde voor het avondeten, en dus had ik geen cadeautje meegebracht. Een aantal foto�s zijn zo aardig geworden, dat ik heb besloten om er een collage van te maken ter herinnering aan zijn veertigste verjaardag. Tijdens de pannenkoeken gingen we al aan de champagne, en toen de kinderen op bed lagen en EN weer naar het restaurant, hebben JT en ik de tweede fles ook nog opengemaakt en opgedronken. Uiteraard werden we gezellig teut, en belanden we uitgebreid op de praatstoel. JT gaf aan binnenkort wel eens uit te willen in de wondere wereld van de bdsm, hetgeen mij verraste en ook een beetje overdonderde. Het is lang geleden dat ik ben uitgeweest naar een club, maar het lijkt me eigenlijk best leuk, en ook wel erg spannend, om het samen met haar opnieuw te ontdekken.

 

Mijn feest afgelopen vrijdag was een flop. Uiteindelijk zijn er maar een handjevol mensen op komen draven, en meer dan de helft heeft niet eens het fatsoen gehad om zich af te melden. Voorlopig heb ik dus geen boodschappen nodig. Ik baal er stevig van, en ik heb me maar weer voorgenomen om nooit meer een feest te geven. Dat voornemen duurt niet langer, dan dat de herinnering is weggeebt, en ik heb een verduveld slecht geheugen voor de mindere leuke dingen in mijn leven. Soms vergeet ik domweg dat ik ruzie heb met iemand, en dat levert soms bizarre situaties op. Is dat nu wat ze een selectief geheugen noemen? JT zei de avond voorafgaand, dat ze denkt dat mensen mij vooral voor zichzelf willen hebben. Ik vraag me af of dat kan kloppen, en als het zo is, waarom het is.

 

En nu is het alweer maandagavond. Ik ben net thuis, nadat ik vanmiddag de kinderen uit school had gehaald, terwijl het vliegtuig van JT en EN aan het landen was op Schiphol. Toen ze eenmaal thuis waren, ben ik niet lang meer gebleven. Ik wilde nog 1001 dingen thuis doen, waarvoor ik nu eigenlijk helemaal geen puf meer heb. Ik ben bezig met drie nieuwe websites in mijn vrije tijd, allemaal projecten die onlangs in me opkwamen, en waarvoor ik zelfs al domeinnamen heb geclaimd. Ik heb het chatten weer herontdekt, nu het weer vaak zo nors en koud is, en het me totaal niet lokt om naar buiten te gaan. Ik wilde aan het EEPEC project werken, waarvan de planning is dat het op Valentijnsdag live gaat, maar ik heb geen zin. Ik heb zin om te gaan liggen, weg te dromen en na te denken. En dat is precies wat ik ga doen�

 

Meest gelezen

DigiGigi
Vorig artikel

Mannen

DigiGigi
Volgend artikel

Imbolc