Voorpagina

Ik krijg een voorpagina in plaats van een binnenkatern in de eerstvolgende uitgave van de Amsterdamse Binnenkrant. Het is natuurlijk een buurtkrant, en vooralsnog ben ik nog lang geen sterverslaggever, maar ik beschouw het wel als een succes, dat mijn eerste journalistieke artikel zo goed ontvangen is. Natuurlijk was er niets van terechtgekomen, als ik niet een beroep had kunnen doen op HvdH, die mijn eerste poging naar de prullenmand verwees, me een richting aangaf en een prachtige zin doneerde. Om die zin is mijn hele artikel gebouwd.

Desondanks jubelt het in mijn hoofd. Want ik kan schrijven. Gek, dat ik voor iets dat ik zo vaak en zo graag doe, zoveel bevestiging nodig heb.

Na een week in een kil en ongezellig huis te hebben doorgebracht, terwijl ik halsreikend naar warmere temperaturen uitkeek, werd ik het gisteren ineens verschrikkelijk zat en heb ik alsnog een verwarmingsmonteur gebeld. Ik wilde dat eigenlijk niet, omdat ik in onderhuur zit, en de reparaties niet op mijn kosten wil laten uitvoeren. Een paar uur na mijn telefoontje, en een paar honderd euro verder, werd het hier weer behaaglijk en kon ik alle extra lagen kleding weer afstropen. De warmte wordt duur betaald, want ik ben al weer aan het eind van mijn geld. Tot dusver heb ik nog geen cent gezien van de salarisverhoging die ik per januari jl. zou krijgen, en dat begint me danig mijn keel uit te hangen. De ontslagpapieren zijn ook nog steeds niet binnen, en ik heb het gevoel dat ik een beetje in het luchtledige zweef.

Ik heb KN ontmoet, de man die me een baan in Spanje aanbood. Ik leerde hem vorig jaar ergens kennen via de afsprakenlijn. Hij deed afgelopen weekend een examen in Amsterdam, en zaterdagavond hebben we samen een fles ros� gedronken. Met hem had ik best zondagochtend een krant willen delen en koffie verkeerd in bed willen drinken. Ik geloof niet, dat het wederzijds was. In ieder geval had hij later die avond nog een afspraak met een vriend op het Leidseplein, en namen we voor middernacht al afscheid. Ik ben toen naar �De Klepel� getogen, waar ik in weken niet was geweest, en tot sluitingstijd ben blijven hangen. Ik heb schandalig veel gedronken, maar neutraliseerde dat door in de P96 mijn gebruikelijk koffie verkeerd te drinken. Toen ik in de vroege uurtjes thuis kwam, stond er een oneerbaar voorstel op mijn voicemail. RvB en een vriend van hem, hadden bedacht dat het een uitgelezen avond was om mij in tweevoud te beminnen. Ik was nog even in de verleiding, maar het leek me te veel gedoe, en te banaal ook.

Gisteravond had ik weer een afspraak met FvB. Ik besloot hem een tweede kans te geven, toen hij vorige week een SMS berichtje stuurde, en we de dialoog weer openden. Ik heb er verder geen energie ingestoken, ik had nog genoeg drankjes en hapjes in huis, en zaterdag had ik nog uitgebreid de bezem door mijn heksenhol gehaald. Mijn CK jurk, die ik bewaar voor bijzondere gelegenheden, en die ik zaterdag wel voor mijn ontmoeting met KN aantrok, heb ik in de kast laten hangen. In plaats daarvan deed ik een van mijn meer gewone outfits aan. FvB belde rond halfzeven om te bevestigen, en tegen tienen om alsnog af te zeggen. Wat een minkukel! Ik mocht hem een boze email sturen, zei hij. Ik heb hem koel verteld, dat ik verder contact niet op prijs stelde, en dat was dan dat.

Ik heb heel erg lang geslapen vandaag. Ik wil de gordijnen vervangen door exemplaren die meer licht door laten, maar dat zal moeten wachten tot na het volgende salaris. Het is vandaag zo grauw en ongezellig buiten. Ik mis de zon, maar iets vertelt me, dat het een zomer met erg weinig zonnige dagen gaat worden. Misschien moet ik toch naar Spanje verkassen.