Het is onmogelijk om aan de mensen te ontkomen. Op een terras waar ik ontbeet, in het gezelschap van ‘De Wetten’ van Conny Palmen, verwonderde ik me over hoe mensen toch samen klieken en hoe
Op een kort regeltje in mijn virtuele brievenbus na, heb ik niets meer gehoord van de man die afgelopen weekend nog met mij oud wilde worden. Waar we elkaar normaal gesproken dagelijks spreken, heerst nu
Zijn scheerspullen staan als een uitroepteken op mijn tafel. De kwast is nog nat, het handvat schilfert, zo vaak heeft hij het gebruikt. Ik gaf hem de spullen terug en hij liet ze achter. Ik
Het dagje luieren schenkt me minder voldoening dan ik me had voorgenomen. Ik heb een boek gelezen, een film gezien, wat gedut en wat gesnoept, en alle dingen die nodig weer eens moeten gebeuren zoals
Zwartkopje balanceert gracieus op een tak en maakt onderwijl pikkende hoofdbeweginkjes naar het grote vijgenblad, waarop een plasje regenwater is blijven liggen. Het is eindelijk droog geworden en op het gras vallen nu en dan
Het is de dag nadien, en ik sta nog steeds achter mijn besluit. Toyboy belde gisteravond af nadat ik hem had laten weten dat ik hem graag wilde zien en ik onze afspraak door wilde
Het werk absorbeert me volkomen. Natuurlijk klaag ik omdat het me langzaam boven mijn hoofd begint te groeien en de druk steeds groter wordt. Maar tegelijk geniet ik ervan om te merken dat het de
In de loop van je leven kun je een buitengewoon diep mentaal contact met bepaalde mensen hebben. Daarnaast voel je misschien een speciale band – of misschien een leegte- in relatie tot een broer of
�Nemen ze de pijn ook weg?� �De pijn gaat niet weg. Die blijft waar hij hoort. Hier�, zei Max en klopte op zijn hart. �De pijn die hier zit, zorgt dat je hart groter wordt.