2007

“Wat ga jij doen met kerst?” De vraag duikt in deze periode telkens opnieuw op. Mijn antwoord is kort en simpel: “Niets”. Helemaal vrede heb ik daar na al die jaren nog steeds niet mee. In december ben ik vooral bezig met vaststellen wat ik niet wil en het wensdenken te elimineren. Wat overblijft, moet dus zijn waarvoor ik – binnen de mogelijkheden die ik heb – kies. Wat ik niet wil is, het is intiemste en persoonlijkste feest dat ik ken, doorbrengen met mensen waarmee ik niet tot in het diepst van mijn ziel verbonden ben. Dus ben ik

Godsverering. Ik heb er nooit mee uit de voeten gekund. Ik ben opgegroeid in een dorp waar op zondag de was niet buiten werd gehangen en vriendinnetjes niet mee mochten naar het zwembad. Waar kerkoudsten zich met verkeringen bemoeiden. En waar dominees op zaterdagavond post hielden voor de plaatselijke disco om hun afgedwaalde schaapjes in de kraag te vatten en de volgende ochtend ten overstaan van de bijeengekomen gemeente te berispen. Godsdienst kwam me voor als een benepen machtsmiddel waar ik niets goeds van te verwachten had. Tot ik afgelopen weekend Maastricht aandeed. Onderweg naar het theaterdrieluik ‘Mirakels’ in het

Dat ik nog steeds verdriet heb om Mars, die toch al weer vier hele jaren kasseiwijlen is, moet ik op mijn eigen conto bijschrijven. Ik doe duidelijk iets fout, anders stortte ik heus geen tranen meer. Dat ik dol ben op een woestaantrekkelijke maar zeer getrouwde man, is een karakterfout die een potje pillen van de psychiater wel kan verhelpen en dat ik ronduit toegeef nog steeds dezelfde, grote liefde te voelen voor een aantal mannen, die allang geen rol meer in mijn leven spelen, is minimaal een ziekelijk gebrek. Allemaal eigen schuld met een heel dikke bult. Wat is

De tabak van het zelfgedraaide sigaretje is al wat uitgedroogd. Platgedrukt heeft hij zich verstopt tussen de lakens naast mijn zwarte string. Ik rol hem terug in zijn vorm, zak onderuit in een stoel en steek hem aan. Ik kijk naar het bevreeen bed, naar de verfrommelde lakens, de kreukels in de kussens waar onze hoofden naast elkaar lagen. Verduveld.Dit had een afscheid moeten worden. De natuurlijke overgang waarin erotische aantrekkingskracht transformeert tot platonische vriendschap. Het punt waarop seks ineens hilarisch grappig wordt en zijn magische spanning verliest. Na zes maanden zonder elkaar te zien, na zes maanden van sporadisch

Een levensblije kriebel schiet door me heen als ik wakker word. Vergenoegd voel ik het zacht van de schone, zijden lakens op mijn blote huid. Ik draai me er nog een keer in rond en adem de Robijntjesgeur diep mijn neusgaten in. Dan spring ik vrolijk uit bed en spurt naar de keuken om koffie te zetten en een flesje Knor Vie te drinken. Straks ga ik gezellig naar de Noordermarkt. Lekker slenteren door de Jordaan, wat verse biologische groenten en brood halen, in de dozen met tweedehandsboeken snuffelen, ergens koffie drinken en mensen kijken. Ik heb me in lang

Met een spijkertje maak ik kleine gaatjes in een paar lege lucifersdoosjes. De lucifers heeft opa goedig in een grote, natuurstenen asbak met oranje glazuur uitgestort. Hij heeft me op de grote werkbank in het pakhuis getild en terwijl hij orchidee�nstukjes aan het maken is voor de winkel, maak ik mijn insectenhuisjes. Dat het eigenlijk kooien zijn waar de arme lieveheersbeestjes, torren, spinnen en pissebedden tegen de muren oplopen en wel gek moeten worden van het uitzichtloos rondjes draaien, bedenk ik nu mijn oog op een per abuis in de boekenkast beland luciferdoosje valt terwijl ik een rustpunt voor de

Beneden in de muziekkamer vindt een concert plaats. Door de openslaande deuren drijven flarden van pianomuziek en applaus naar het balkon waar ik me met mijn laptop heb verschanst. Het is zacht en bewolkt maar toch draag ik mijn donkerste zonnebril. Niet alleen omdat ik zo het scherm beter kan zien maar omdat die bril de laatste dagen mijn verstopplek is geworden. Zelfs als ik boodschappen ga doen, draag ik hem zodat niemand de verdrietige woede en de mens ik veracht u-blik in mijn ogen ziet. Eigenlijk is het een mens wat benijd ik u-blik en voor het eerst in