Eentje is de lekkerste

24 januari 2007
3 minuten leestijd
348 gelezen

We verzamelen tijdschriften op ons toilet. Stapels oude nummers van Cosmopolitan, Elle, Jan, Hapinezz, Psychologie Magazine, Filosofie Magazine, Linda, Vriendin, Viva, Opzij en Esta vinden de weg naar de uitpuilende rieten mand in het kleinste kamertje van Villa Kakelbont. En het zal wel geen toeval zijn dat ongeacht welke tijdschrift ik er �s avonds uitvis om in bed door te bladeren, ik telkens op artikelen over vreemdgaan en affaires stuit. Het universum waarschuwt me, dat kan bijna niet missen. En zelf heb ik inmiddels ook zo mijn bedenkingen.

Het is natuurlijk waar dat ik slecht ben in relaties. Ik raak � als onstuimigste teken van de dierenriem, vertelt de Cosmopitan d.d. juli 2006 me welwillend � niet alleen snel verveeld maar als ik relaties aanga met schorpioenen, kreeften of vissen, heb ik vermoedelijk ook een zwaar karma mee te torsen. Ik mik het tijdschrift mopperend aan de kant want natuurlijk heb ik een enorm zwak voor schorpioenen en kreeften en is mijn laatste verovering onder het teken vissen geboren. Al mijn relaties, verhoudingen en flings met deze drie sterrenbeelden zijn dan zonder uitzondering net zo abrupt, heftig en meestal dramatisch ge�indigd als ze begonnen: alles wat ik op amoureus gebied met een ander teken probeerde, was feitelijk al dood voor het op gang kwam. Ja, ja, karma zei u?
De affaire van dit uur begon glorieus maar als ik heel eerlijk ben, dan is de glans al een beetje aan het afbladderen. Ik heb een geheime emailbox vol verrukkelijke brieven en spannende foto�s, waar iedere dag zeker ��n nieuw bericht invalt. De meeste dagen lukt het ons ook nog wel elkaar op een van de instant messengers te treffen en dan chatten en cammen we. Aan virtuele hofmakerij, hartstocht en romantiek echt geen gebrek. Ik haat het om het toe te geven maar het begint me al een beetje te vervelen.
Ik vind hem nog steeds woestaantrekkelijk. Maar de pest van affaires is, dat ze bestaan bij de gratie van passie. Het moet heftig en intens zijn! Een wildwaterbaan, een rollercoaster, Space Mountain! Hij is eerder kapitein op de Mark Twain Riverboat. Hij denkt in maanden waar ik al de grootste moeite heb om in weken te denken: mijn natuurlijke impulsen zijn gebaseerd op uren en dagen. Dat een affaire bijna synoniem is aan kortstondigheid, lijkt niet tot hem door te dringen. Zijn serieuze plannen om echtgenote-lief binnenkort te informeren over zijn buitenechtelijke escapades, gaan een tikkeltje voorbij aan mijn concept van een geheime affaire maar vertederen me wel. Stiekem verdenk ik hem ervan zo�n man te zijn die jarenlang dezelfde affaire kan onderhouden. Hij heeft het naar zijn zin zo. Hij vindt het heerlijk om elkaar te schrijven en het verlangen breed uit te spinnen tot de volgende ontmoeting. En waarom zou hij ook niet: hij heeft het beste van twee werelden.
Humeurig toegevend aan mijn PMS, ben ik vanmiddag lui en opstandig onderuit gegaan met een doos chocolade en een zak koekjes en heb me dan weer boos, dan weer verdrietig en dan weer vol zelfspot afgevraagd, wat dat nou is met mij. Dat verschrikkelijke dualisme, om gek van te worden. Ik heb een leuke minnaar die me op iedere mogelijke manier laat merken dat hij me begeert en allerlei romantische en spannende scenario�s bedenkt om onze gedeelde erotische fantasie�n tot leven te wekken. Goed, hij woont te weg voor impulsieve acties of een snelle vrijpartij tijdens de lunch maar hij legt me geen strobreed in de weg en al schemert er nu en dan wel iets verrukkelijk bezitterigs door in zijn woorden, hij claimt me niet. Niets dat me ervan weerhoudt om er nog zo eentje bij te zoeken. Of twee. Of drie desnoods.
Maar ja, ik predik dan wel geen monogamie en geloof er niet in, feit blijft dat het mij nog nooit gelukt is, mijn aandacht over meerdere mannen gelijktijdig te verdelen. Eentje springt altijd met kop en staart boven de anderen uit. Eentje is de lekkerste, de spannendste, de opwindendste, de mooiste. Die wil ik het liefst en daardoor voel ik me bij de anderen een huichelaar. Dat gekke geweten, die ongedurigheid van mij laten me dan geen andere keus de anderen de laan uit te sturen. Knap lastig gedrag voor iemand die zich heeft voorgenomen alleen nog maar voor affaires en avontuurtjes te gaan en in logistiek opzicht het meest gebaat zou zijn met een bescheiden harem. Was ik maar braaf getrouwd, dan kon ik gewoon lekker simpel vreemd gaan.

DigiGigi
Vorig artikel

Hoera, ik ben toch een foute vrouw

DigiGigi
Volgend artikel

Een wereld vol feeën