Het isolement sloop het afgelopen decennium bijna ongemerkt mijn leven binnen. Ik had er toen nog geen idee van dat ik autistisch ben maar merkte wel dat het me steeds zwaarder viel om de deur uit te gaan en mensen te ontmoeten. Ging ik normaal gesproken bijna iedere vrijdagavond dansen in de blote voeten-disco en meestal meerdere keren per week een terrasje of kroegje pikken, steeds vaker besloot ik thuis te blijven omdat ik het gewoon niet op kon brengen me onder de mensen te begeven.
Lees verder »