Giegels - Page 33

Een beetje een baldadige bui had ik. Het was zondagmiddag. Het begon al weer donker te worden leek het wel. Zonder te weten waarom was ik rusteloos en een beetje verdrietig. Ik wisselde berichtjes via

“Denk je wel eens na over mijn dood? Heb je je wel eens voorgesteld dat je mij begraaft?”Zijn bruine ogen staren in de mijne. Een spier naast zijn mond trekt. Het lijkt alsof hij glimlacht.

Gezellig bijkletsen en samen eten. Hoewel we elkaar wel gesproken hebben is het al weer een paar weken geleden dat we elkaar hebben gezien. Soms weet ik niet waar de tijd blijft. Grappig hoe ze

Balancerend op de top van de wereld. Dat is waar ik ben vandaag. Het gaat goed. Het leven is mooi. Eindelijk een baan waarin ik mijn ei kwijt kan en mijn sporen kan verdienen. Druk

Het moet ongeveer een uur zijn nadat ik naar bed ben gegaan. Ik word wakker uit een diepe slaap. Het is warm, drukkend. Mijn hoofd voelt zwaar en ik heb moeite om mijn ogen open

Het is midden in de nacht. Ik slaap nog niet maar helemaal wakker ben ik ook niet. De kamer die ik in de loop der maanden goed heb leren kennen, is donker. Een straal licht