Het was lang geleden dat ik een Allende had gelezen en ik herinner me weer waarom: hoe boeiend haar boeken ook beginnen, ik blijf altijd met het gevoel zitten dat ze er veel te veel probeert in te proppen. In Mijn naam is Emilia del Valle probeert de protagonist haar wortels en vader te vinden tegen de achtergrond van de Chileense Burgeroorlog. Allende excelleert in het schetsen van een sterke vrouwelijke journalist die de beperkingen van de late 19de eeuw trotseert maar jammer genoeg vallen de laatste hoofdstukken tegen en het slot is ronduit onbevredigend.
