Minder depressief met keto

11 juli 2022
3 minuten leestijd
940 gelezen

Ik zou wel van daken willen schreeuwen wat een openbaring de keto lifestyle voor mij is. Overgewicht achtervolgt me al vanaf kind af aan. Ik was altijd net even ronder en voller dan mijn leeftijdsgenoten, al was ik in die tijd echt niet dik. Maar ik voelde me te zwaar en buiten proportioneel omdat er altijd wel een volwassene was die mijn figuur negatief vergeleek met de spillepoten van het eigen nageslacht.

Gigi eind jaren ’80

Ik ben opgevoed met een koolhydraatrijk dieet. Ik bracht ieder weekend door bij mijn grootouders die de schaarste van en na De Tweede Wereldoorlog hadden meegemaakt en nu enorm genoten van witte boterhammen met roomboter, frisdrank, chocolade, snoep en (ieder weekend!) gebak. In mijn ouderlijk huis ging het er op dezelfde manier aan toe. We dronken bovendien altijd thee met suiker, vruchtensap of priklimonade, en ik heb pas water en kruidenthee leren drinken toen ik allang op mezelf woonde.

Hunkeren
In de perioden dat ik als volwassene intensief met gezond eten bezig was, niet snoepte en mijn calorie-inname beperkte, lukte het me nooit echt om af te vallen. Ik hield dan alles wat ik at bij in een app, deed braaf mijn dagelijkse 10.000 stappen en werd zelfs lid van Weight Watchers maar niets werkte. Ik viel nauwelijks af, voelde me niet senang en bleef hunkeren naar ongezond voedsel waar ik vroeg of laat dan toch weer voor bezweek. En in mijn achterhoofd bleef een stemmetje roepen dat mijn brein meer voeding nodig had om te blijven functioneren.

Keto
Overstappen naar een ander verbrandingssysteem bleek de uitkomst voor mij. Ik tel geen calorieën meer maar koolhydraten. Toen ik aan keto begon, was ik bang dat ik te veel calorieën en vetten zou eten en dan alsnog niet af zou vallen. Maar dat blijkt in de praktijk heel anders uit te pakken want zodra ik in keto raakte, veranderde mijn hongergevoel. Ik heb meer dan genoeg aan drie eetmomenten per dag, en soms kom ik niet verder dan twee. Maar als ik honger heb, dan eet ik gewoon. En voor het eerst in mijn leven snap ik het. Ik weet niet of het door mijn autisme kwam maar ik kon gewoon nooit de vinger krijgen achter wat te eten en mijn gewicht op peil houden. Nu voelt het alsof ik mijn lichaam heb voorzien van een nieuw besturingssysteem en een effectieve upgrade heb gehad.

Afvallen
Ik val gestaag af maar omdat ik geen weegschaal heb, weet ik niet precies hoeveel, en dat is prima. Want ik zie het immers in de spiegel en merk het aan mijn kleding. Jurkjes die een paar weken geleden nog te strak zaten, vallen nu weer een stuk ruimer. Dat ik nu ineens wel heel makkelijk afval zonder sport of beweging, en terwijl ik midden in de overgang zit, had ik nooit durven dromen. Maar nog belangrijker, het is niet langer zo mistig in mijn brein.

Autisme
Laat ik voorop stellen dat ik nog steeds veel last heb van (zintuigelijke) overprikkeling en stress die bij mijn autisme horen en daarin nog steeds mijn grenzen goed moet bewaken. Maar ik heb geen echte uitval van executieve functies meer gehad sinds ik keto eet. Of dat zo blijft, zal de tijd moeten leren maar ik heb goede hoop. Ik ben na het wakker worden direct scherp en dat blijft de rest van de dag zo. Ik kan wat meer sociale interactie aan, word wat minder snel moe en ik heb iets meer energie. Ik heb ook minder nachtmerries, ik slaap wat vaker de hele nacht door en ik zit al met al beter in mijn vel. Keto lijkt korte metten mijn depressie – waar ik al jaren mee worstel – te maken. Voor het eerst sinds 2017 begin ik weer voorzichtig plannen voor de toekomst te maken.

Het allerbeste nieuws is dat het me geen enkele moeite kost om keto te eten. Het internet staat vol met recepten en ik ben begonnen met alternatieven te zoeken voor mijn valkuilen; chocolade, koek, cake, brood en junkfood en voor de maaltijden die ik graag eet. Niet alle recepten die ik probeer zijn voor herhaling vatbaar en soms moet ik iets een paar keer maken en er aan sleutelen voordat ik het op mijn website zet. Zo werk ik momenteel aan eigengemaakte chocolade, patat, pizza, pasta en butterchicken met naan. Niet slecht toch, voor iemand die eigenlijk helemaal niet van koken houdt?

Vorig artikel

Broodje geitenkaas met tijm

Volgend artikel

Herbeoordeling WIA