Sluipmoordenaar

8 oktober 2008
2 minuten leestijd
549 gelezen

Na de homobelangenvereniging COC en de gemeente Amsterdam, bemoeit nu ook de landelijke politiek – bij monde van Tweede Kamerlid Khadija Arib (PvdA) – zich met de inhoud van de kerkdiensten van pinkstergemeenten. Sommige kerken beweren hun volgelingen te kunnen genezen van besmettingen met hiv, en zelfs van homofilie. Van de Inspectie voor Gezondsheidszorg wordt verwacht dat zij een onderzoek instelt naar dit vermeende gevaar voor de volksgezondheid. Het is te hopen dat deze instantie wél snapt dat het reguleren van religie niet tot haar taken behoort, en dit absurde verzoek lachend naast zich neerlegt.

Wanneer iemand wil geloven dat een paar regeltjes hocus pocus, een wolkje wierook, een handoplegging en wat ja-en-amen’s, een hivbesmetting ongedaan kunnen maken, dan is dat weliswaar stuitend dom, verboden is het niet. Geloof berust niet op ratio, kent geen wetenschappelijk fundament en bestaat juist bij de gratie van onwetendheid. Het geeft immers al sinds mensenheugenis een verklaring voor wat de mens niet weet, begrijpt of kan bevatten. Wat een kerk binnen zijn muren predikt, zou de overheid dan ook siberisch moeten laten.

Broodje aap
Een overheid die haar werk goed doet, hoeft zich ook geen zorgen te maken over religie en bijgeloof. Zij onderwijst haar onderdanen adequaat en blinkt uit in voorlichting. Zo stelt ze rede, logica en kennis tegenover alle nonsens die vanaf de kansel voor waarheid wordt verkocht, en laat het aan de welgeïnformeerde burger zijn eigen oordeel te vormen en te volgen. Deze regering moet zich dus niet de vraag stellen, welke boodschap een kerk wel of niet mag verkondigen. Deze regering moet bij zichzelf te rade gaan waar ze heeft gefaald, nu na ruim 20 jaar hiv- en aidsbestrijding dit broodje aap alsnog zo grif over de religieuze toonbank gaat. En dan met een oplossing komen.

Doodsangst
Maar het oplossen van problemen is niet de sterkste kant van het kabinet Balkenende. Dat specialiseert zich hoofdzakelijk in als daadkracht gepresenteerde symptoombestrijding, en brengt – in navolging van grote broer Amerika – vooral onderwerpen over het mediavoetlicht, waarmee het kan inspelen op de gemiddelde doodsangst van de burger. Sinds 9/11 spreidt de Nederlandse overheid een aanmatigende en steeds verdergaande betuttelingsdrang ten toon. Zij grijpt iedere mogelijkheid aan haar onderdanen te dicteren en te controleren, en stuurt zo – naar ik liefst aan wil nemen onbedoeld – een sluipmoordenaar op de democratie af. Want in een maatschappij waar plichten meer en meer gaan heersen over het recht op zelfbeschikking en op privacy, over de vrijheid van meningsuiting en van godsdienst, ligt onverbiddelijk een dictatuur op de loer.

Vorig artikel

Tijd bestaat eigenlijk niet, dus werkt het

Volgend artikel

Oma Koprol: schoolvoorbeeld van goed peutertheater