gigi.schuiten@protonmail.com

Discord

GigiGigiGigiGigi
Menu
  • Home
  • Portfolio
  • Artikelen
  • Referenties
  • CV
  • Giegels
Gigi schrijft

Uit de kleren bij de gratie van God’s humor?

By Gigi

05/05/2009

“Ik denk dat hij het wel mooi vindt. Voor mij is God toch iemand die wel een beetje humor heeft. Ik denk dat hij op ons neer kijkt en denkt, goed hoor meiden, prima”, verkondigde ‘Miss Mei’ afgelopen vrijdag op RTV Noord-Holland. Verrassend is de naaktkalender, die de knutseldames van de protestantse gemeente in Wijk aan Zee hebben gemaakt, zeker. Over verleidelijk en vroom valt te twisten. En heiligt het doel wel echt het middel?

De jongste, witgevleugelde engel is 40, de oudste 78 jaar. Ze lieten zich in weinig meer dan hun Evakostuum vereeuwigen op een kalender om geld in te zamelen voor de restauratie van de plaatselijke Dorpskerk. Fotograaf Date van Utteren schoot de ondeugende plaatjes in en rond dezelfde kerk. Sinds 7 december gaat ‘Vroom, verleidelijk en verrassend’ voor € 12,50 over de toonbank. Kan God werkelijk lachen om discipelen die zich ter zijner meerdere eer en glorie in ondeugende posities op het toilet laten hangen?

Ik waag het te betwijfelen. Niet omdat ik het goddelijke geen humor toedicht maar omdat de motivatie in mijn ogen niet deugt. Of minstens te weinig doordacht is. Want wat is nou eigenlijk de onderliggende boodschap van zo’n kerkelijke naaktkalender? Gewoon dezelfde als die iedere naaktkalender uitstraalt: seks is te koop, een (vrouwen)lichaam een lustobject. Dat staat haaks op zedelijke moraal van het christelijke geloof. Een kerk kan toch niet én kuisheid prediken, én het geld van deze blote pin-ups op leeftijd accepteren zonder zijn geloofwaardigheid te verliezen? Kun je als voorganger nog – zonder in schateren uit te barsten – tegen de jongeren in je gemeente roepen, dat ze met de handjes boven de dekens moeten slapen, terwijl ondertussen hun moeders en oma’s met ‘nietjes door hun blote navels’ in de uitverkoop liggen?

Nu zijn de betreffende foto’s nauwelijks expliciet te noemen, hooguit pikant suggestief en hebben ze een ferme knipoog mee gekregen. Een meer welwillende criticus dan ondergetekende, zou zelfs kunnen beweren dat het juist een uitstekende actie van de knutselclub is. Niet alleen zamelen de dames geld in voor hun kerk, ze laten ook zien dat een naakt lijf, een ouder wordend naakt lijf, niets is om je voor te schamen. Dat je plezier kunt en mag hebben van je lichaam, en er mee kunt doen wat je wilt. Helemaal zo’n gekke boodschap niet aan jongere generaties, die denken dat de borsten van een vrouw strak en onbeweeglijk naar boven moeten wijzen als ze op haar rug ligt, die uitstekende of onregelmatig gevormde schaamlippen als onnatuurlijk en lelijk kwalificeren en ‘een botoxje halen’ net zo vanzelfsprekend vinden als een ochtendplas doen. Ja, je zou zelfs zo ver kunnen gaan om te zeggen dat deze vrouwen op de barricades zijn geklommen om ten strijde te trekken tegen de seksualisering van de maatschappij. Niet dus. In feite hebben ze de kerkdeur juist wagenwijd open gegooid om die ook daar binnen te laten.

De seksualisering waar politiek en kerk, filosofen en allerlei andere kopstukken zich de laatste tijd zo druk over maken, is simpelweg een kwestie van vraag en aanbod. De vraag ligt hoofdzakelijk bij mannen. Dat is genetisch en biologisch bepaald, en net zo oud als de mens. Het is dus zinloos, en onwenselijk bovendien, te hopen of te verwachten dat zij veranderen. Onwenselijk omdat een belangrijk deel van de (heteroseksuele) vrouwelijkheid immers evolueert rond de seksuele begeerte van mannen. Als er een oplossing voor het probleem is, dan is hij dus te vinden in het aanbod. Wil je de seksualisering van de maatschappij een halt toe roepen, dan moeten vrouwen zich er veel bewuster van worden wat ze aanbieden, waarom ze dat doen en vooral, de voor hen juiste wisselkoers bedingen. Maar al te vaak ruilen ze hun harde vrouwelijke liefde- en geborgenheidvaluta roekeloos om tegen aandelen van de inflatiegevoelige beursnoteringen geilheid en kale seks. En worden op de winst- en verliesrekening de rode cijfertjes onder de post seksualisering vetter en vetter.

Dus nee, ik denk niet dat God kan lachen om deze wijze van fondsen werven, hoe ludiek en goedbedoeld ook. Ik denk dat die paar duizend euro voor de kerk niet opweegt tegen de kwalijke boodschap dat vrouwen te koop zijn en benaderd mogen worden als lustobject. Ik denk niet dat God het prima vindt, dat de knutselploeg deze moderne doos van Pandora in zijn huis heeft gebracht. Want, als je onder het mom van het goede doel en het geloof, seksuele verleiding verkoopt, ben je dan niet stiekem bezig je spiritualiteit in te wisselen voor materialisme, en het fundament van je religie te slopen?

Promofoto: Date van Utteren

Share this post

  • Home
  • Portfolio
  • Artikelen
  • Referenties
  • CV
  • Giegels

Privacy

Deze website is ontwikkeld op basis van privacy by design. Lees de privacy policy. Deze website maakt uitsluitend gebruik van functionele cookies. Je kunt deze zelf uitschakelen in je browser, al dan niet met behulp van een addon zoals Privacy Badger.

Digitale zelfverdediging voor beginners

Iedereen weet dat het internet allesbehalve veilig is en dat onze voetsporen in de digitale wereld makkelijk gevolgd kunnen worden. In deze reeks artikelen leer ik je stap voor stap hoe je jezelf beter kunt beschermen op het internet.

Contact

Bezoek mijn digitale kantoor op Discord.
E: gigi.schuiten@protonmail.com
E: gigi@gigi.nu + Public Key
Ik gebruik  Discord voor voice-, video- en text chat, en het delen van bestanden en beeldschermen. Discord is een gratis app voor alle apparaten en erg handig om online samen te werken.

© since 1999 Gigi Schuiten - All Rights Reserved.

    Previous Post

  • Zelfs Scholten kan De Martelaar niet redden
  • Hoewel de trilogie ‘Zeeuwse nachten’ al per aflevering wat flauwer en meer cabaretesk werd, viel daarin nog wel veel te lachen. Maar het eerste deel van het nieuwe drieluik ‘Kruistochten’ van het Volksoperahuis, deze keer over religie, is om te huilen zo slecht. De voorstelling staat bol van de clichés en platvloerse grappen, en de theatertekst is vooral een herhaling van zetten. Wist Kees Scholten met zijn grote zang- en

    Next Post

  • Een tweede leven
  • Hoe eigen is de eigen identiteit? Om een antwoord op die vraag te vinden, plaatste de New Yorkse schrijfster Nancy Weber in 1973 een contactadvertentie in The Village Voice waarin ze haar leven en identiteit te ruil aanbood. Het experiment liep al na een week stuk maar leverde evengoed genoeg materiaal voor haar boek The life swap op. Later was Webers advertentie de inspiratiebron voor zowel het essay Zielsverhuizing van Rudy Kousbroek als