Digitale zelfverdediging

Iedereen weet dat het internet allesbehalve veilig is en dat onze voetsporen in de digitale wereld makkelijk gevolgd kunnen worden. Digitale privacy en burgerrechten zijn een complexe materie. Discussies over wetgeving en activisme over dit onderwerp slaan onder reguliere internetgebruikers vaak dood op ‘ik heb niets te verbergen’. Maar tenzij je thuis ook de ramen en de deuren uitnodigend open laat staan voor inbrekers, je hartsgeheimen door een megafoon over straat schreeuwt en het geen enkel probleem vindt om te poepen voor een publiek, is dat echt dikke flauwekul. Iedereen heeft behoefte aan privacy en iedereen heeft behoefte aan veiligheid.

Als computers en techniek niet je passie zijn en je gewoon lekker wilt surfen, chatten, mailen en Netflixen, dan is digitale veiligheid waarschijnlijk iets waar je nauwelijks iets of veel te weinig aan doet. Beveiligheidslekken, MITM-attacks, tracking, cookies, spoofing, phishing, maleware, virussen, backdoors, spyware, spam, trojans, ransomware, identiteitsdiefstal: er huizen veel potentiële gevaren op het internet en zonder goede beveiliging ben je een makkelijke en onbeschermde prooi voor zowel allerlei internetboeven als voor grote bedrijven, organisaties en overheden die al jouw informatie voor van alles en nog wat gebruiken, je afluisteren en volgen en je computer eventueel overnemen om aanvallen op andere computers, netwerken of systemen te plegen zonder dat jij daar weet van hebt. Digitale zelfverdediging is dus erg belangrijk voor iedereen die gebruik maakt van computers, smartphones, slimme apparaten, internet en openbare WiFi-spots.

Digitale zelfverdediging voor beginners

Gelukkig is het helemaal niet zo moeilijk om jezelf beter te beschermen. In deze reeks artikelen leer ik je stap voor stap hoe je dat aan kunt pakken. In gewone mensentaal en voor gewone mensen. Ik ga er daarbij wel vanuit dat je over basisvaardigheden voor de computer beschikt. Na het doorlopen van al deze stappen ben je een heel stuk veiliger op het internet. Maar let op,  je kunt dan nog niet 100% anoniem over de digitale snelweg manouvereren. Internetgluurders zoals de NSA en de AIVD kunnen bijvoorbeeld nog steeds zien wie aan wie een mail verstuurt en hoe vaak (metadata), maar niet meer wat er in staat (content). Voor de meeste mensen is dat voldoende bescherming maar ben je bijvoorbeeld een journalist die zijn bronnen moet beschermen, dan zijn er extra maatregelen die je moet nemen.