De katten liggen opgekruld in een stoel, en zijn zich er niet van bewust dat onze dagen samen geteld zijn. Ik benijd ze die onwetendheid. Ik mis ze nu al. De rusteloosheid vreet aan me. Hij knabbelt en knaagt stiekem al veel langer aan mijn gemoedsrust, en excelleert pas echt nu ik de gesommeerde huisuitzetting van mijn lieve Black Twins…
De auto parkeert voor het grote, houten hek. Het portier zwaait open. In de verte tekent zijn silhouet zich onverwacht scherp af tegen het nevelige weiland. Hij draagt stevige werkschoenen en een spijkerbroek. De blauwgrijze trui valt soepel om zijn brede schouders, de blonde haren krullen speels over de hoog opgetrokken col. Zijn lange benen hollen verheugd de plattelandsweg af,…
Mijn gedachten stuiteren telkens terug, ketsen af tegen mijn hersenpan. Pas de afgelopen dagen begint de volle omvang door te dringen van wat de documentairemaker onbedoeld heeft losgemaakt. Een belangrijk fundament van mijn levensovertuiging rondom SM en hoe ik daar zelf in sta, ligt aan gruzelementen en veel, zo niet bijna alles komt daardoor in een heel ander licht te…
