Logboek van een autist

Getimmer en geboor haalt me uit mijn veel te korte nachtrust. Het is nog donker buiten. Het is een wetmatigheid van urban jungle: bouwvakkers maken altijd op een onzalig uur herrie, en als ze de

‘Laat maar horen, je bent altijd welkom’, appte ik aan mijn zusje toen ze vorige week maandag vroeg of zij en haar nieuwe partner langs konden komen voor koffie, als ze het allemaal in konden

“Gaan ze ons dan allemaal key loggen, inclusief onze wachtwoorden?” Met die gedachte schoot ik wakker en zat ik rechtop in bed. De EU wil alle berichten die worden versleuteld vooraf kunnen scannen en opslaan.

Het afvallen gaat langzamer, veel langzamer dan ik had gehoopt. In dit tempo ben ik nog wel een jaar zoet voor ik in de buurt kom van mijn streefgewicht. Opgeven is geen optie want dan

De klus is bijna geklaard. Het heeft me vijf dagen gekost om mijn, helemaal niet zo grote, kledingkast op te ruimen en opnieuw in te richten. Sinds mijn depressie en de daarop volgende diagnose autisme,

De monteur die vorige week mijn CV-ketel zijn jaarlijkse onderhoudsbeurt gaf, vroeg of ik een laag inkomen had. Hij kon aan de ketel aflezen, dat ik de verwarming al heel lang niet had gebruikt. Ik

Ik experimenteer momenteel met supplementen tegen overgangsklachten die op mijn hormonen en gemoedstoestand werken. Ik ben vorige week overgestapt van een capsule met alleen maca naar eentje waarin naast maca ook ashwagandha, zilverkaars en Pycnogenol,

Ik werd op mijn twaalfde voor het eerst ongesteld, en zolang wil ik er ook al dolgraag voorgoed van af. Ik wist toen al heel zeker dat ik nooit kinderen wilde, en ben daar mijn

Mijn weegschaal liet vanochtend +1 kilo zien nadat ik de afgelopen periode gemiddeld twee kilo per week ben af ben gevallen. Op papier moet ik minimaal een pond per week verliezen. Maar de praktijk is