De magie komt altijd later

13 september 2006
4 minuten leestijd
375 gelezen

“In feite is het misschien zelfs zo dat seks alleen intense bevrediging schenkt als wij elke hoop op normaliteit laten varen, als we ontdekken dat onze seksualiteit pas compleet is wanneer we ophouden met onszelf te beschermen tegen sterke, erotische verlangens die niet aan de sociale verwachtingen beantwoorden.”.(Thomas Moore)

Is het dat waarmee we de afgelopen jaren bezig zijn geweest? Met ons zelf beschermen tegen de aantrekkingskracht die zonder twijfel aan niemands sociale verwachtingen voldoet, in de eerste plaats niet aan die van ons en zeker niet aan die van de omgeving? En ligt daar nu ook de basis voor het gevoel dat er iets niet klopt?
Ik moet toegeven dat ik het een raar idee vind dat ik nu plotseling de oudere, rijpere vrouw ben in plaats van het jonkie van de klas. En het idee dat hij mijn lichaam vergelijkt met die van zijn vrouwelijke leeftijdsgenoten, maakt me ook best onzeker. Ik herinner me heus nog wel hoe ik eruit zag toen ik zelf rond de 25 was, hoe glad, strak en stralend mijn huid, hoe plat mijn buik, hoe stevig mijn borsten. Het kan er allemaal nog best mee door maar toch, ik ben geen twintiger meer en dat is te zien en te voelen.
Dat is zeker een van de redenen waarom ik terughoudend ben geweest en die in verschillende toonaarden telkens de boventoon voerde. Varierend van de gedachte dat hij mij toch onmogelijk aantrekkelijk kon vinden tot het beeld dat hij me zonder kleren afstotelijk zou vinden en van alles daar tussenin. Terwijl ik me in zijn gezelschap nooit oud of ouder heb gevoeld, stond de wetenschap van het leeftijdsverschil evengoed als een onneembare muur tussen ons in.
Terwijl we via e-mail en SMS nogal eens met elkaar flirten en elkaar uitdagen, maar dan wel zo dat de teksten nooit zo expliciet worden dat we ons niet kunnen verschuilen achter een veel onschuldigere betekenis, herinner ik me van alle keren dat we elkaar ontmoetten en spraken, geen enkel signaal dat hij zich tot me aangetrokken voelde. Ik proefde wel iets onder de oppervlakte maar dat ging nooit vergezeld van een gebaar of een oogopslag waardoor ik het bevestigd zag. Hoe het kwam dat we ergens in het voorjaar plotseling hand-in-hand over straat liepen en elkaar betastten, is me nog steeds een raadsel.
En nu hebben we op het balkon gevree�n. Zelfs toen we de afspraak maakten om nachtelijke drankjes en jointjes te delen, was ik er niet zeker van dat we dezelfde intenties hadden. Het had me niet verbaasd als mijn uitnodiging voor hem ook werkelijk een biertje en een blowtje had betekend en daar ben ik ook van uitgegaan. Ik heb zelfs het grote matras dat ik in eerste instantie naar buiten had gesleept, weer teruggelegd en vervangen door een kleiner; eentje die beter voor een alternatieve bank kan door gaan en minder hard �Ik ben een bed, gebruik mij� schreeuwt.
Het had alles in zich om een rampscenario te worden. Ik kan me geen enkele affaire herinneren waarbij ik iemand al zo lang kende voor het er van kwam en om eerlijk te zijn, ik heb die zogenaamde succesverhalen waarin goede vrienden ineens gepassioneerde minnaars worden, nooit geloofd. Niet dat ik ons als heel goede vrienden zou kwalificeren, dat dan weer niet maar toch wel als vrienden in een nogal vrijblijvende en niet zo heel erg vertrouwelijke setting. Al zijn we in de loop der tijd natuurlijk best een en ander over elkaar te weten gekomen. Juist al die brokjes informatie, het feit dat je elkaar al zolang op een heel andere manier kent, moet toch wel in de weg gaan staan?
Dat deed het ook maar toch veel minder dan ik had verwacht. Natuurlijk heeft het iets geforceerds als je voor de eerste keer samenkomt met alle twee seks op je geheime agenda. Natuurlijk is het gek om na zo�n lange tijd iemand die je alleen maar in zijn kleren kent, naakt te zien. En sowieso, de eerste keer is per definitie niet de gemakkelijkste, fijnste of beste seks � zelfs met de mannen die ik als mijn grootse liefdes kwalificeer was het dat niet. De magie komt altijd pas later.
Toch voelde het al snel vooral erg natuurlijk en logisch. Zodra ik merkte dat mijn vingers er oprecht en intens plezier in schepten om zijn huid te verkennen en te liefkozen en mijn lijf nergens aarzelde of blokkeerde onder en met het zijne, was het wat mij betreft helemaal goed; het begin van het pad waarop het alleen maar beter, mooier en zuiverder kan worden.
Het is de enige maatstaaf die ik hanteer als het op seks aankomt. Vind ik het echt fijn om iemand aan te raken en door degene aangeraakt te worden? Het antwoord is meestal nee en de lijst met mannen die de afgelopen jaren voortijdig mijn bed hebben verlaten, is dan ook stukken en stukken langer dan die van mannen met wie ik �het� echt heb gedaan. Sinds Oudejaarsavond heb ik maar een denkbeeldig streepje in mijn bedspijlen geturfd. Maar dit was zonder meer een volmondig ja.
Voor mij dan want hij heeft duidelijk veel meer bedenkingen. En dat kan ik me ook wel voorstellen. Los van het feit dat ik niet weet hoe hij het vond om met mij te vrijen (zinloos om te vragen want dit zijn typisch die momenten waarop we liegen of niet helemaal eerlijk zijn omdat de waarheid te veel pijn kan doen): ik ben nu eenmaal te oud. Ik lijk niet eens meer op het soort meisje waar hij verliefd op kan worden, waarmee hij bij zijn vrienden aan kan komen zetten of dat hij aan zijn ouders wil voorstellen.
Ik mag leeftijd dan niet belangrijk vinden maar soms is het dat natuurlijk gewoon wel. Voor het eerst in mijn leven heb ik daar last van en doet het pijn.

Meest gelezen

DigiGigi
Vorig artikel

Achter de sluiers van Avalon

DigiGigi
Volgend artikel

The kissing terms