Ik ben twee dagen ziek geweest. De laatste weken heb ik vrijwel iedere dag, inclusief de weekenden gewerkt, en vaak lange dagen gemaakt. Ik was net een klok die te strak was opgewonden, en ik wist dat dit er aan zat te komen. Ik had alleen gehoopt het nog een weekje vol te kunnen houden, en dan een paar vrije dagen te nemen om tot rust te komen. Maar mijn lichaam bepaalde anders, en daar heb ik dus maar braaf naar geluisterd. Ik heb twee dagen vooral slapend en lezend doorgebracht.
Vanochtend voelde ik me een stuk beter, en vanmiddag ben ik weer naar kantoor gegaan omdat er een belangrijke klus op me lag te wachten. Het is inmiddels na achten, en de klus is min of meer klaar. Morgen zet ik nog wat puntjes op de i, maar niet voordat ik uit heb geslapen. Even een week of twee een versnelling terug lijkt me wel van belang.
Ik ben een beetje boos op mezelf. Ik heb iets in mijn buik dat verdacht veel op vlinders lijkt, en die wil ik er niet hebben. Ik geloof niet, dat ik verliefd ben op JH, maar feit is wel dat ik de hele week al op een bezoekje van hem hoop. Ik kan het niet nalaten om nu en dan naar buiten te kijken om te zien of zijn fiets er staat, en ik ben al twee keer met de lampen aan in slaap gevallen, omdat ik slapen gaan net zo lang uitstelde tot ik gewoon wegzakte. Verdachte signalen, en het laatste dat ik voor mezelf wil, is verliefd worden op een gebonden man. Want dat is JH natuurlijk wel, als het erop aankomt.
Ik had een afspraak met GJ vanavond, maar toen ik hem belde met de vraag of het een uurtje later kon, omdat ik nog druk bezig was, wilde hij het liever uitstellen tot volgende week. Ik heb JT gebeld om te vragen of zij zin had om bij te kletsen vanavond, en eigenlijk zit ik nu op haar telefoontje te wachten, want ze ging proberen om iets te regelen. Ze gaat misschien een lang weekend naar het buitenland, en wellicht pas ik die dagen op de drie kids. Ik heb nog even bedacht dat ik dan JH waarschijnlijk niet zie dit weekend, – ik kan hem moeilijk uitnodigen om samen met mij vader en moedertje te gaan spelen, dan is de spanning tussen ons er ook zo af natuurlijk-, maar misschien is dat ook wel goed, gezien die vermoedelijke vlinders. Bovendien, het lijkt me geweldig leuk en gezellig om een paar dagen op de drie J-tjes te passen. Kan ik JH altijd nog uitnodigen voor een fles wijn laat op de zaterdagavond, als de kinderen op bed liggen.
Ik heb nog niets gehoord van HB over het huis, en ik ben een beetje bang dat het uiteindelijk toch niet doorgaat. Volgende week ga ik dus maar weer heel actief zoeken naar een andere plek, het zou wel erg triest zijn als ik pal voor kerst met mijn hele boeltje op straat kwam te staan. Brrrr�ik moet er niet aan denken.
