Tongen van vuur

9 mei 1999
4 minuten leestijd
338 gelezen

Uitgestrekt liggen we naast elkaar op matrasjes in het midden van de kamer. Een beetje slaperig knipperen we tegen de zon. Alle twee moe van het vroege opstaan en duf van een borreltje in de namiddag, willen we een dutje doen.

Zijn handen glijden sloom over mijn naakte lichaam. Instinctief draai ik me om en bedek zijn lichaam half met het mijne, op zoek naar zijn mond voor een lange, warme kus. Zijn lippen openen onder de zachte druk van mijn mond en met een genietende zucht vind ik zijn tong. Hij trekt me in een vloeiende beweging helemaal op zijn gespierde lijf en leunend op een arm naast zijn hoofd, streel ik met zachte vingertoppen de contouren van zijn gezicht. Zijn nagels trekken voorzichtige lijntjes over mijn rug. Ik kreun en buig me naar zijn handen. Ik beweeg in het oeroude ritme op zijn lichaam en met krachtige handen tilt hij me een beetje op en legt me op mijn buik.

 

Mijn knie�n kruipen als vanzelf onder mijn lichaam als ik hem hoor zoeken in de krat met speelgoed. Hij streelt mijn billen met zijn vrije hand. Het gerinkel van kettingen voert een zoete rilling langs mijn ruggengraat. Rustend op mijn onderarmen druk ik mijn voorhoofd tegen het matras en duw mijn billen wat hoger in de lucht; bied ze hem aan.

Zijn handen reiken tussen mijn geopende benen, vinden mijn borsten en trefzeker bevestigt hij de klemmen op mijn tepels. Plagend trekt hij aan de dunne ketting. Het koude metaal glijdt tussen mijn schaamlippen door en ontlokt me een wellustige kreun. Opnieuw een kort rukje. Een vinger die bijna per ongeluk mijn zachte vlees streelt. Mijn lijf schokt in extase. Meer verrukkelijke pijnstootjes schieten door me heen.

 

De liefkozing van de zweep beneemt me de adem. Tientallen lange, zachte, leren tongen bereiden me voor op het vuur dat straks gaat komen. De spieren in mijn billen trekken zich voorzichtig samen. Een warme gloed doordrenkt de zenuwen in mijn benen, mijn rug, mijn buik, mijn borsten, mijn armen en dan kan ik niet meer denken, alleen nog maar voelen.

Ergens op de achtergrond hoor ik de zweep door de lucht suizen. De weerkaatsing van de klap op mijn huid. Het zachte tevreden geluidje dat Ice Tease maakt. Mijn eigen gesmoorde gekreun. Mijn dijen spreiden zich als vanzelf.

 

De klappen volgen elkaar in een hoger tempo op. Ik kreun en huiver. De staarten van de zweep bijten in mijn huid. Korte intense pijn die bijna onmiddellijk wegebt en me doet bedelen en smeken om meer. Af en toe knielt hij achter me. Hij trekt aan de tepelklemmen. Zijn vingers strelen mijn schaamlippen. Trekken. Knijpen. Plagen. Ik buitel van pijn naar genot. Als een krolse kat draai en kroel ik onder zijn handen. Met twee handen streelt hij mijn rood getinte billen. Hij kreunt instemmend en staat weer op. Zijn geluidjes winden me nog meer op. De zweep knalt neer op mijn huid. Ik laat mijn adem fluitend ontsnappen, mijn onderlichaam roept in onbeheersbare schokken om meer, veel meer….

 

Hij valt op het matras naast me neer en kijkt me aan. Hij zegt iets want ik zie zijn lippen bewegen en hoor de volle klank van zijn stem. Maar zijn woorden gaan onbegrepen aan me voorbij. Ik zweef op een van de wolken die ik in de lucht zie. Ik klamp me vast aan de warmte in mezelf en weiger om terug te keren naar het hier en nu.

 

Ineens zie ik witte rookwolken tegen het raam slaan. Een beetje verbaast kijk ik de kamer rond. Zijn blik rust op me, een begrijpende glimlach rond zijn mond. Ik kijk weer naar buiten en zie de witte spiralen in allerlei snelheden en vormen spelen. Ik zoek weer zijn blik, er van overtuigd dat wat ik zie niet echt is en zal verdwijnen als ik me op iets anders concentreer.

Niets is minder waar. Telkens als ik naar buiten kijk, zie ik het verschijnsel weer. De schaduw van twee zwanen die voorbij vliegen. Spiralen, vlagen, wolkjes. Het is een wonderbaarlijke en vreemde ervaring.

 

Langzaam kom ik terug in het hier en nu. Ik vertel Ice Tease wat ik zie. Blij merk ik dat ik het deze keer wel direct kan delen. Hij laat me rustig bij komen en reddert wat in de keuken. De geur van iets Indische trekt langs mijn neus en doet me heel aards beseffen dat mijn maag knort.

Hij overhandigt me een bord met rijst, kip en sla en komt weer naast me zitten. Ik kruis mijn benen onder me en neem een grote hap. Met een ernstige ondertoon grap ik dat ik vreselijk paranormaal van bdsm wordt. Hij lacht en in zijn ogen zie ik begrip, herkenning en tederheid. ‘Heksje’, zegt hij zachtjes.

 

Meest gelezen

DigiGigi
Vorig artikel

Schaduw

DigiGigi
Volgend artikel

Vakantieplannen