Stood up

19 december 2001
9 minuten leestijd
346 gelezen

Hij heeft me laten zitten. En ergens moet ik erom lachen, omdat ik zo prompt mijn gelijk van eerder deze week bewezen kreeg. Maandagavond ontmoetten we elkaar in een chatroom, en daar bespraken we voor het eerst wat er een dag of tien geleden tussen ons gebeurde. Inmiddels was ik er in geslaagd om meer afstand te nemen van mijn gevoel en de demonen die daardoor waren ontwaakt.

Over een aantal dingen waren we het erg eens. Zoals dat we beiden niet direct op al het gedoe rondom een relatie zitten te wachten in deze situatie. En ook, dat we eigenlijk meer wilden exploreren aangaande onze seksuele aantrekkingskracht op elkaar. Uiteindelijk kwam ik tot de slotsom, dat ik net zo goed met CH als minnaar in zee kon gaan, dan met een mij nog onbekende man. Hij is veilig, bekend, vertrouwd en ik voel veel voor hem. Dat laatste, mijn verliefdheid of meer, is net zo goed een voordeel als een groot nadeel. En op de keper beschouwd is het erg onwaarschijnlijk dat ik ooit in staat zal zijn om niet een emotionele band met een minnaar te hebben.

We spraken wat regels af. Of liever, we vertelden alle twee wat we nodig hadden om zo een lustvolle verhouding tot een succes te maken. Ik heb CH gevraagd om concreter in zijn communicatie naar mij toe te zijn, en me niet meer in de, mij zo onaangename positie van de wachtende te brengen. Ik heb om duidelijke afspraken en heldere taal gevraagd, en hij beloofde zich daar aan te houden. Hij stelde voor om de volgende avond langs te komen, en dat vond ik prima. Hij zou niet komen eten, omdat hij voor onze date nog een andere afspraak had, en hij kon niet blijven slapen vanwege zijn vrouw. Hetgeen ik beide prima vond, het ene omdat ik daardoor de tijd had om me voor te bereiden, en het andere omdat ik samen slapen op een bepaalde manier nu eenmaal veel intiemer vind dan vrijen, en veel meer in het kader van een relatie vind passen. Hetgeen we dus uitdrukkelijk niet willen.

Dinsdagavond ben ik zo vroeg mogelijk van kantoor gegaan. Ik had de hele dag al voorpret, niet in de laatste plaats vanwege de chat en het telefoongesprek dat CH en ik de vorige avond hadden gevoerd, en die erg spannende en sexy vormen had aangenomen. Hij was vrij expliciet geweest over wat hij zich allemaal had voorgenomen, en wat zijn rol daarin zou zijn. Dus verheugde ik me op een lange avond van passie en spel. Ik stond een drie kwartier onder de douche en schoor me milimeter precies en van top tot teen. Ik trok iets spannends aan, een zwart satijnen jurkje met hele fijne gouden engeltjes erop, en daarover een zwarte, doorschijnde blouse en kousen met een gordeltje. Ik heb me uitgebreid opgemaakt en geparfumeerd. Mijn pumps stonden bij de deur klaar, zodat ik er in zou kunnen schieten op het moment dat hij aanbelde. Ik had laatst een heel mooi, nieuw dekbedovertrek van mijn moeder gekregen van satijn en katoen, en daarmee heb ik het bed verschoond. Ik heb iets van dertig kaarsen en waxinelichtjes aangestoken, waaronder een heel stel geurkaarsjes met een erotische geur. Uit mijn cd-collectie heb ik wat rustige maar opzwepende muziek gezocht, en natuurlijk ook mijn favorieten Enigma en Emma Shaplin. Toen alles klaar was, heb ik mezelf een whiskey met Spa Orange ingeschonken, en begon het wachten. Ik had ingeschat dat CH er ergens tussen negen en tien zou zijn. Het werd tien uur. Half elf.

Ik probeerde mijn aandacht bij een televisieprogramma te houden, maar tijdens de reclameblokken liep ik naar het raam aan de voorkant om te zien of ik hem nog niet aan zag komen. Elf uur. Ik deed de televisie uit en schonk mijn derde whiskey in. Willeswaar hele kleine puntjes, maar genoeg om me, in combinatie met het gebrek aan gezelschap, slaperig te maken. Om half twaalf gaf ik er de brui aan. Hij had beloofd om me tijdig te bellen wanneer zijn andere afspraak uitliep.

Op de dagen die in mijn werkweek vallen, ben ik gewoon om rond middernacht te gaan slapen. Ik wilde naar bed, en baalde enorm dat hij er nog niet was, noch iets van zich had laten horen. Ik overwoog om hem gewoon voor een dichte deur te laten staan, als hij nog de moed had om langs te komen. Maar ik bedacht, dat ik mezelf daarmee ook een erg onrustige nachtrust ging bezorgen, waarin ik ‘op de deurbel’ zou gaan liggen slapen. En als hij me midden in de nacht zou wakker bellen, dan zou ik de volgende dag, mede door de drankjes die ik had gedronken, onbehoorlijk brak zijn, terwijl ik een drukke planning had. Dus ik besloot hem te bellen en om uitsluitsel te vragen. En kreeg de voicemail van zijn mobiele telefoon aan de lijn. Daar sprak ik mijn vraag waar hij bleef op in, en ook dat ik zou gaan slapen als het nog lang duurde. Binnen vijf minuten had ik een SMS-berichtje terug. ‘ I am still at xxx, fixing my computer. 🙁 ‘ En meer niet.

Geen telefoontje, geen mededeling over hoe laat en of, niets nada. Van de man die me daags voordien nog beloofde, meer concreet te zijn en me niet meer te laten wachten. Ik heb er nog twee voicemail berichten aan gespendeerd om mijn boosheid te uiten. Ik haat dit soort gebrek aan respect. Ik heb hem laten weten, dat ik geen afspraken meer met hem maak, anders dan dat hij me ‘last minute’ belt om te vragen of hij langs kan komen. Ik maak geen ruimte in mijn agenda meer voor CH.

Het prettige aan deze situatie is, dat mijn verliefdheid danig is bekoeld. Het valt me moeilijk om iemand leuk te vinden, die me zo behandeld. Ik ben ook niet meer boos. Ik houd me voor, dat iemand die mij op deze manier behandeld, zelf gewend is om zo behandeld te worden. Dat is een beetje triest. Maar in tegenstelling tot een poosje geleden, laat ik me daardoor nu niet vermurwen. Voor mij is dat een potentiele valkuil, waarbij ik in de verleiding kom om iemand te laten zien, dat het ook anders kan, door eindeloos geduld te hebben, steeds maar opnieuw uit te leggen waarom iets kwetst en door hem op een hele andere manier te behandelen. Voor mij uiteindelijk doorvermoeiend en meestal ook niet zo erg bevredigend op de lange duur. De tijd met MR stond vooral in het teken hiervan, en ik vind eigenlijk dat ik mijn deel aan het verbeteren van de wereld in dit opzicht wel even gedaan heb.

Ik ben er zelf veel meer bij gebaat om gewoon aan te geven wat ik niet wil, en mijn grenzen aan te geven. Voor mij is het nu heel duidelijk, dat er met CH geen afspraken te maken zijn. En dus ga ik niet proberen om hem te veranderen. Ik maak gewoon geen afspraken meer met hem, dan word ik er ook niet door gekwetst.

En alles bij elkaar voel ik me vandaag eigenlijk heel erg goed over mezelf en mijn leven. Ik heb vanavond mijn eten aan laten branden omdat ik met tien dingen tegelijk bezig was. Dat gaf me een excuus om de Chinees op de hoek uit te proberen, en dat is me prima bevallen. Het fijne van Chinees halen vind ik, dat ik direct voor twee of drie dagen in huis heb. Beter dan een pizza, waar ik niet zo erg van houd, die ik opgewarmd ook niet lust en daardoor dus veel duurder uitvalt.

Mijn boodschappen voor de feestdagen heb ik geregeld via maxfoodmarket.nl, een online supermarkt. Mijn verse dingen haal ik dit weekend lekker op de markt, maar alle het zware en onhandige spul, zoals melk, frisdrank, wijn, kattegrit, toiletpapier en blikjes, en de ‘wordt-makkelijk-vergeten-boodschappen’, zoals bloem, maizena, paneermeel, diepvrieszakjes en lucifers, laat ik vrijdag thuisbezorgen. Betalen kan ik met mijn pinpas of via een machtigingsformulier. ‘Gemak dient de mens’, zou mijn oma gniffelen.

Diana is een beetje druk de laatste dagen. Ik ben daarom begonnen om haar portie vlees te verkleinen, en haar meer brokjes te geven. Dat schijnt haar huidprobleem ook ten goede te komen. Gisteravond hadden we een heuse ruzie, toen ze me gemeen beet terwijl ze op mijn schoot zat en ik haar aaide. Ik heb haar maar weer bij haar nekvel naar het balkon gedragen om af te koelen. Tot dusver is ze daarvan onder de indruk, en een poosje poeslief als ze weer binnen mag. Het is grappig om te merken hoe ik haar begin te ‘verstaan’. Ze heeft een heleboel verschillende miauwtjes, varierend van ‘hey huishoudster, tijd om mijn toillet te verschonen’ tot ‘Kom op, slome troel, ik wil spelen’.

Ik heb mijn computer nu weer thuis, en het ding neemt belachelijk veel ruimte in op wat in eerste instantie een heel royale werkplek in de slaapkamer leek. Ik had het bureau liever niet in de slaapkamer gehad, vanwege de straling van een computer, en omdat ik nu het grootste deel van mijn vrije tijd op mijn slaapkamer doorbreng in plaats van in mijn dolgezellige en royale living. Maar de slaapkamer is ook knus, en net zo groot als mijn hele vorige woonruimte. Daar moet ik nog vaak om lachen. Ik heb er telefoon, televisie en nu dus ook internet. Bovendien is het een hele prettige, lichte en warme kamer. Het is de kleinste van het huis, maar het heeft de meeste verwarmingsradiatoren.

Morgen komt BB op bezoek. Hij zou me een modem brengen, maar ik vond er toch nog eentje op kantoor die niet in gebruik was. Wel zo prettig om niet achter de computer te hoeven stappen, maar gewoon lekker te kunnen bijkletsen. BB heeft geholpen met verhuizen, en dus gezien hoe het er hier uitzag toen ik introk. Het verschil is nogal groot, en ik ben benieuwd wat hij er van vindt. Vrijdag komt er een monteur van UPC om me aan te sluiten op digitale televisie en een filmnet. Ik mag het een paar maanden gratis proberen omdat ik een telefoon- en internetaansluiting heb aangevraagd, en ik hoop dat ze een stel goede films uitzenden met Kerst.

Ik kan me nauwelijks voorstellen dat het volgende week al Kerst is. Ik heb nog steeds geen andere plannen dan met Diana thuisblijven, en lezen, schrijven en internetten. Maandag haal ik op de markt verse groenten en vis, en dan kook ik lekker uitgebreid voor mezelf die dagen. Misschien ga ik nog naar een nachtmis, dat vind ik meestal een hele bijzondere ervaring, al is het wel wat saai zonder daarna met een heel gezelschap aan een broodmaaltijd te zitten en vervolgens naar het cafe te gaan. Ik geloof ook niet, dat die traditie echt in Amsterdam leeft, maar in het dorp waar ik ben opgegroeid, was dat wel erg gebruikelijk.

Zo, ik ga een beker warme chocolademelk maken, en dan EA bellen. Ik heb hem ontmoet op de telefoonbox, en we hebben elkaar deze week vaak gesproken. Hij heeft een geweldig mooie stem en is een onderhoudende gesprekspartner, en trouwens ook erg bedreven in het stellen van vragen. Ik wil hem voorstellen om elkaar dit weekend ergens te treffen. Ik ben erg benieuwd naar hem in levende lijve. Hij komt over als stoer en slim, wild en toch ook erg zorgzaam. Ja, het lijkt me leuk om EA te ontmoeten.

DigiGigi
Vorig artikel

Een huis, een auto en elkaar..

DigiGigi
Volgend artikel

Baaldag